این مداحی حاج محمود کریمی مربوط به مراسم عزاداری شب ششم ماه محرّم در سال ۱۴۰۳ مى‌باشد که در هیأت رایه‌العباس (علیه‌السّلام) اجرا شده است.
متن شعر:
تو دست شاه کریمی؛ قاسم قاسم قاسم
به مُلک عشق، مقیمی
مطاف و هجر و حتیمی
شهید امر عظیمی
چه جلوه‌ای؛ چه شمیمی
چه زلف دست نسیمی
ای اشتیاق مداوم؛ قاسم قاسم قاسم
ستاره‌ی بنی‌هاشم؛ قاسم قاسم قاسم
تو محرم حرمینی؛ قاسم قاسم قاسم
تو نور عین دو عینی
آیینه‌ی حسنینی
چکیده‌ی ثقلینی
پر از معوذّتینی
تو مجتبای حسینی
ای تکیه‌گاه محارم؛ قاسم قاسم قاسم
ستاره‌ی بنی‌هاشم؛ قاسم قاسم قاسم
عصاره‌ی دو برادر؛ قاسم قاسم قاسم
اصالتی دوبرابر
دو شاهزاده‌ی محشر
تیغ دوپهلوی حیدر
دوباره حیدر و خیبر
دعای حضرت مادر
به حرز عشق مقاوم؛ قاسم قاسم قاسم
ستاره‌ی بنی‌هاشم؛ قاسم قاسم قاسم
زمان خیرالعمل شد؛ قاسم قاسم قاسم
به قول دوست، عمل شد
زمان رزم بَطَل شد
زمین، مذاب عسل شد
عسل در اسم تو، حل شد
مرور جنگ جمل شد
یل حسن شده عازم؛ قاسم قاسم قاسم
ستاره‌ی بنی‌هاشم؛ قاسم قاسم قاسم
تو منبع برکاتی؛ قاسم قاسم قاسم
چشمه‌ی آب حیاتی
چه نازنین وجناتی
چه جلوه‌ای و چه ذاتی
چه رزم و چه حرکاتی
چه حیدری‌ضرباتی
به معرکه شده حاکم؛ قاسم قاسم قاسم
ستاره‌ی بنی‌هاشم؛ قاسم قاسم قاسم
