آخرین خانه روستا جایزه گرفت + فیلم

به گزارش همشهری ‌آنلاین سپرو روستایی در نزدیکی شهر نائین در استان اصفهان و در فاصله ۱۶۰ کیلومتری شهر یزد است. هر چند این روستا در تقسیم‌بندی استانی در اصفهان است، اما به لحاظ فرهنگی و اقلیمی، لهجه مردم، بافت روستا و اقلیم به یزد شباهت بیشتری دارد. به تازگی خانه‌ای در این روستا با ۲۶۰ مترمربع و مساحت ۲۲۰ مترمربع به مرحله نیمه نهایی جایزه معمار ۱۴۰۳ راه یافته‌است. دهیاری روستای سپرو، وامی را به مالکان زمین‌های تفکیک شده در روستا اختصاص داده تا بتواند از این طریق به توسعه هر چه سریع‌تر روستا کمک کند. با توجه به بودجه پایین برای ساخت، طراحان و سازندگان این خانه با انتخاب مواد و مصالح ارزان، استفاده از نیروی کار محلی و همچنین استفاده از صنایع بومی منطقه ساختمانی کم هزینه اما متناسب با اقلیم ساخته‌اند. از آنجا که پروژه در آخرین پلاک روستا در مجاورت کوه‌های غربی ساخته شده، متریال پروژه از کاهگل همرنگ بافت روستا و کوه‌های اطراف انتخاب شده تا ساکنان روستا تصویری همگن با بافت در انتهای گذر مشاهده کنند. با انتخاب این متریال علاوه بر دستیابی به یک نمای یکپارچه، هزینه‌های ساخت پروژه هم کاهش یافته است.

حس متفاوت خانه سپرو

تغییر میزان نور در فضای داخلی، لمس کاهگل در دیوار خانه، راه رفتن بر روی آجر و نشستن بر روی تشکچه‌هایی که در فاصله کمتری از سطح زمین قرار گرفته، عواملی است که تجربه‌های حسی متفاوتی را در خانه سپرو برای ساکنان آن فراهم می‌کند.

وجه تسمیه

وجه تسمیه کلمه سپرو، مکانی ‌است که از سه طرف آن آب جاری بوده که امروزه با کمبود آب همراه است.

معماری در نائین

نائین از شهرهای کهن‌سال مرکزی ایران و در حاشیه جنوبی کویر بزرگ مرکزی و بر سر شاهراه اصلی تهران به جنوب کشور قرار گرفته است. آب و هوای این شهر مانند سایر مناطق کویری ایران، تابستان‌ها گرم و گاه داغ و در زمستان سرد است. اما زمستان‌ها در این شهر به سبب مجاورت با چند کوه و کوهسار در مقایسه با سایر مناطبق کویری سرما شدت بیشتری دارد.
کهن‌ترین ساختمان‌های مسکونی مجلل و اشرافی نشین نائین مربوط به عصر صفویه است. این ساختمان‌های اعیان‌نشین معمولا از سه قسمت بیرونی، اندرونی و خلوت تشکیل شده و محلی نیز به عنوان طویله در جنب آن قرار داشت. بیرونی را می‌توان قسمت اداری و محل کار صاحبخانه دانست و اندرونی مخصوص زندگانی خانواده و بالاخره خلوت محلی برای پذیرایی و استراحت میهمانان که برای تجارت یا مشاوره‌های مختلف با صاحبخانه از شهرهای دیگر به آنجا می‌آمدند. آشپزخانه و قسمت تغذیه خانه در رابطه با بخش‌های سه گانه و راه‌های ارتباطی به صورت مجزا این قسمت‌ها را به هم متصل می‌ساخت.