موضع عراقچی علیه ساده‌سازی اصلاح‌طلبان

سیدعباس عراقچی در گفت‌وگوی اخیرش صریحاً علیه برخی ساده‌سازی‌های اصلاح‌طلبان رادیکال در خصوص دولت ترامپ موضع گرفت و گفت «مگر دشمن با ما مدارا می‌کند که ما با آن‌ها مدارا کنیم؟» این جمله عباس عراقچی را که شنبه شب در گفت‌وگوی ویژه خبری گفته شد، می‌شود پاسخ خوبی به جریانی دانست که در ۱۰ روز اخیر، از باید‌های مذاکره مستقیم با آمریکا گفتند. برخی از این اظهارات را مرور می‌کنیم؛  پیشنهاداتی که عموماً عجیب و غیرواقعی و البته بدون در نظر گرفتن پیچیدگی‌های دیپلماتیکند.

موسوی‌لاری، وزیر کشور دولت اصلاحات: «اگر پزشکیان مذاکره نکند کمپین‌های من پشیمانم، زودتر از موعد شروع به کار می‌کنند.»

فاضل میبدی، عضو مجمع مدرسین:  «با پیروزی ترامپ این حادثه هم می‌تواند برای ایران فرصت باشد، هم خطر…. مواظب باشید، تندرو‌ها ترامپ را به خطر تبدیل نکنند.» 

عیسی کلانتری، رئیس سابق سازمان محیط زیست: «صدام بسیاری از فرزندان و سرداران ما را به شهادت رساند اما با او مذاکره کردیم، با آمریکا هم می‌توان، مذاکره کرد.»

معصومه ابتکار: «دولت پزشکیان می‌تواند با دولت جمهوری‌خواه ترامپ صحبت کند و شرایط بهتری را در منطقه و جهان ایجاد کند.»

حسین سلاح‌ورزی: «همان‌طور که با صدام جنایتکار که قاتل بیش از ۲۰۰هزار نفر از سرداران و سربازان ما بود، گفت‌وگو کردیم…به همین خاطر مذاکره با آمریکا هم ممکن است و هم میّسر.»

حسین نورانی‌نژاد، قائم‌مقام حزب اتحاد ملت: «ترامپ به عنوان یک تاجر ضد جنگ‌تر از فردی مثل بایدن است.»

عرب‌سرخی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب: «رفع تحریم، بدون مذاکره مستقیم، جدی و رودررو با آمریکا امکان‌پذیر نیست و حالا انتخابات آمریکا این فرصت را ایجاد کرده است.»

دردسر ادامه‌دار ساده‌سازی در فضای سیاسی! 

اینکه با آمریکا مذاکره کنیم یا نه. اینکه ترامپ پالس مثبتی برای مذاکره نشان خواهد داد، شاید در درجه بعدی اهمیت باشد. به نظر می‌رسد با آسیب بزرگ‌تری در فضای سیاسی داخل کشور مواجه‌ایم. تصور اینکه نفس مذاکره با آمریکا همه چیز را حل می‌کند، اینکه با آمریکا مدارا کنیم، این گزاره که مذاکره مستقیم با آمریکا، راهگشاست. حرکت در مسیر بن‌بست ساده‌سازی است. در وهله اول باید توجه داشت که رابطه ایران و آمریکا پیچیدگی‌های زیادی دارد، تخاصمی که در روابط دو طرف وجود دارد نیز تنها به یک یا دو رویداد برنمی‌گردد، جدای از این مناسبات بین‌المللی نیز تنها با یک یا دو رفتار حل‌وفصل نمی‌شود، آن‌هم در شرایطی که تنش‌ها در منطقه در سطح بالایی قرار دارد. اظهارات اینچنینی نشان می‌دهد درک درستی از واقعیت صحنه بین‌المللی وجود ندارد و پیچیدگی‌های آن درک نمی‌شود. نکته دیگر آنکه خوش‌بینی و دست‌کم گرفتن کشور‌ها در تعاملات بیش از آنکه سودی نصیب کشور کند، زیان متوجه آن‌ها می‌کند و در نقطه بعد می‌تواند زیان قابل‌توجهی به منافع و امنیت ملی وارد کند.

گزارش زهرا طیبی خبرنگار گروه نقد روز را در فرهیختگان بخوانید.