آبروی از دست رفته غرب

آژانس بین المللی انرژی هسته‌ای یک نهاد خدمت رسان است که کشور‌ها در چارچوب بهره برداری‌های صلح طلبانه به انرژی هسته‌ای پاک و دور از هر گونه ناامنی بلکه در فضایی ایمن دست پیدا کنند. در حالی که اکنون همین آژانس هم که یکی از زیر مجموعه‌های شورای اقتصادی و اجتماعی ملل متحد است دستخوش چنین سوءاستفاده‌هایی قرار گرفته است.

سه کشور اروپایی پیش نویس قطعنامه‌ای را تهیه می‌کنند که آن قطعنامه اگر چه جمع قابل توجهی رای ممتنع دادند و چند کشور هم با آن مخالفت کردند، اما اینجا اکثریت با کسانی بوده است که گویی در پی آنند که کشورمان را از منافع تعریف شده منع کنند.

غافل از اینکه آنگونه که در ادبیات ایران هم داریم که «از قضا سرکنگبین صفرا فزود» اتفاقا همین فشار‌ها و همین اقدامات غیر منصفانه سبب شده است تا ما عزم بالاتری برای بهره وری بیشتر و اتکای به درون را تجربه کنیم و به دنبال آن باشیم.

بلافاصله پس از صدور قطعنامه‌ای که از دیدگاه ما و از نظر منصفان دور از انصاف بوده است رئیس سازمان انرژی هسته‌ای ایران دستور داد تا حد بالاتری از بهره وری در صنایع دفاعی صلح آمیز ما تجربه شود.

بکارگیری دستگاه‌های جدیدتر بومی و دارای کیفیت افزونتر کمک خواهد کرد تا ما بتوانیم با هزینه کمتر منفعت افزونتری را برای کشور حاصل کنیم و این امکان نداشت مگر آنکه ما تحت فشاری قرار بگیریم و واکنشی نشان دهیم.

پس بنابراین کنش غربی‌ها واکنش ما را بدنبال دارد و این همان است که باید با استناد به تعریف قرآنی در آیه ۲۱۶ سوره بقره «عَسىٰ أَن تَکرَهوا شَیئًا وَهُوَ خَیرٌ لَکُم» محقق شده است.

غرب باید بداند با زبان فشار نباید یک ملت دارای تمدن چند هزار ساله صحبت کند. غرب باید بداند که امروز دوره قاجار و عصری نیست که غربی‌ها سلطه گری می‌کردند. ما آنقدر توانمندی داریم که گلیم کشور را از این آب‌های متلاطم جهانی بیرون بکشیم، اما نکته قابل توجه آن است که نتانیاهو که در بخشی از سازمان ملل (بخش قضایی ملل متحد) به عنوان یک جنایتکار جنگی معرفی شده است و تحت پیگرد قانونی در حقوق بین الملل قرار گرفته و حامیانش بر ضد ایران، قطعنامه‌های حقوق بشری صادر می‌کنند. علیه ایران برای جلوگیری از پیشرفت یک ملت قطعنامه صادر می‌کنند و برای دستیابی به حد بالاتری از نفوذ و تفوق در منطقه‌ای که متعلق به ما است دست و پا می‌زنند و تلاش می‌کنند.

زمانه کاملا نشان داده است که ایرانی که خودش را قوی کرده است اگرچه تحت فشار قرار می‌گیرد، اما همین فشار هم به قدرت افزونتر ما، جدیت بیشتر ما و اهتمام بالاتر ما منتهی خواهد شد.

من معقتدم اکنون یک ملت در حال جهش است، ایران در حال تجربه کردن حد بالاتری از علم و پیشرفت است و غرب همچنان در دوران استعماری دست و پا می‌زند و گویی نفهمیده است که زمان به ضرر آن‌ها تمام شده و حداقل عقلانیتی که پیشتر مدعی آن بودند، حقوق بشری را که آن‌ها ادعای دروغینش را داشته اند حدالامکان در جلوه بیرونی و ظواهر نگه دارند.

من پیام می‌دهم به سفیران انگلیس، آلمان، فرانسه و همچنین دست اندکاران سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا که یک بار رفتار‌های خودشان را دوره کنند و فضای ایران را به مقامات کشورشان درست‌تر گزارش کنند و بیش از این آبروی ملت هایشان را در پهنه آینده تاریخ نبرند.