حادثه پل‌دختر، زنگ خطری برای نظام سلامت

فرهیختگان: بحران کمبود پزشکان در کشور را برجسته کرد. در حالی که وزیر بهداشت از نبود زیرساخت‌ها و بودجه کافی برای افزایش ظرفیت پزشکی سخن می‌گوید، حادثه پلدختر و فوت یک نوزاد نشان داد که منتظر ماندن برای فراهم شدن شرایط ایده‌آل، جان‌های بیشتری را به خطر خواهد انداخت.

محمدرضا ظفرقندی، وزیر بهداشت طی مصاحبه‌های در ارتباط با زیر ساختهای افزایش ظرفیت پزشکی اعلام کرد: «زیرساخت‌های لازم برای افزایش ظرفیت پزشکی فراهم نشده است. در چهار سال گذشته، ظرفیت پذیرش دانشجویان پزشکی ۲۰ درصد افزایش یافت، اما عملاً شاهد رشد ۱۰۰ درصدی پذیرش دانشجویان بوده‌ایم. این در حالی است که تربیت هر دانشجوی پزشکی حدود یک میلیارد تومان هزینه دارد و متأسفانه بودجه لازم و تأمین نیروی انسانی متخصص برای این افزایش ظرفیت در نظر گرفته نشده است.»

وزیر بهداشت به‌تازگی اعلام کرده است که افزایش ظرفیت پزشکی بدوندر نظر گرفتن زیرساخت‌ها و بودجه لازم به چالشی جدی برای نظامسلامت تبدیل شده است. اما اگر زیرساخت‌ها آماده نباشند و بودجه همکافی نباشد، تکلیف کمبود پزشکان چیست؟ آیا باید به انتظار روزیبنشینیم که این زیرساخت‌ها فراهم شوند و در این فاصله با بحران‌هایمتعدد در حوزه سلامت کنار بیاییم؟ یا اینکه، حتی در غیاب زیرساخت‌هایکامل، باید به فکر راه‌حلی باشیم که این کمبود جبران شود؟ حادثه تلخپل‌دختر که به دلیل نبود متخصص بیهوشی جان یک نوزاد را گرفت،پاسخی تلخ به این پرسش است. این حادثه نشان داد که نداشتن پزشک،به‌ویژه در مناطق محروم، چه پیامدهای ناگواری برای سلامت عمومی دارد.

روایت تلخ کمبود پزشک در پلدختر

صبح روز ۱۷ آبان، مادری باردار با درد زایمان به بیمارستان امام خمینیپل‌دختر مراجعه کرد. اما به دلیل نبود پزشک متخصص بیهوشی، امکانانجام عمل سزارین برای او فراهم نبود. حسن رستگار، رئیس شبکهبهداشت و درمان پل‌دختر، توضیح داد: «متأسفانه عمل سزارین برای اینمادر به دلیل نبود پزشک متخصص بیهوشی امکان‌پذیر نبود. به همین دلیل،در سریع‌ترین زمان ممکن پس از هماهنگی با ستاد هدایت دانشگاه علومپزشکی لرستان، وی به مرکز درمانی دیگری در کوهدشت اعزام شد.»

اما طولانی شدن فرآیند اعزام و انجام زایمان باعث وخامت وضعیت نوزاد ودر نهایت مرگ او شد. این اتفاق تنها یک حادثه تلخ نیست؛ بلکه نمادیاست از بحرانی بزرگ در نظام سلامت که کمبود پزشکان متخصص،به‌ویژه در مناطق محروم، روزبه‌روز به آن دامن می‌زند.

نیاز مناطق محروم به پزشکان

فداحسین مالکی، نماینده مردم زاهدان در مجلس، با اشاره به بحرانکمبود پزشک در این منطقه گفت: «کمبود پزشک متخصص در زاهدانمشهود است و وزارت بهداشت باید مساعدت لازم را در این رابطه داشتهباشد تا نیاز مردم در این بخش برطرف شود.»

این موضوع تنها به زاهدان محدود نمی‌شود. عبدالله دیدبان، رئیسدانشگاه علوم پزشکی قزوین، نیز در این رابطه گفت: «استان قزوینهم‌اکنون با کمبود ۲۰۰ پزشک عمومی مواجه است که باید برای تأمین آنچاره‌اندیشی کرد.» او همچنین افزود:«کمبود پزشک متخصص دررشته‌های خاص یک مشکل کشوری است و برخی استان‌ها با بحران جدیدر این زمینه مواجه‌اند.»

هرچند انتقادهایی نسبت به افزایش ظرفیت پزشکی مطرح می‌شود، امانمی‌توان انکار کرد که این اقدام پاسخی منطقی به بحران کمبود پزشکاناست. تصور کنید اگر این ظرفیت افزایش نمی‌یافت، امروز مناطقی مانندپل‌دختر، زاهدان یا قزوین در چه شرایطی قرار داشتند. کمبود پزشک تنهایک موضوع اداری یا آموزشی نیست؛ این بحران مستقیماً با جان مردم درارتباط است.همان‌طور که حادثه پل‌دختر نشان داد، نبود یک پزشک‌متخصص می‌تواند جان یک نوزاد و آینده یک خانواده را نابود کند. اینموارد نباید به یک اتفاق معمول تبدیل شوند. افزایش ظرفیت پذیرشدانشجویان پزشکی، اگرچه بدون نقص نیست، اما راهی حیاتی است کهنمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد.

حادثه پل‌دختر زنگ هشداری جدی برای نظام سلامت ایران است. کمبودپزشکان، به‌ویژه در مناطق محروم، مشکلی نیست که بتوان آن را نادیده‌گرفت. افزایش ظرفیت پزشکی، اگرچه با چالش‌هایی همراه است، اما درنهایت گامی حیاتی برای پاسخ به نیازهای فوری کشور است. اکنون زمانآن رسیده است که وزارت بهداشت با پذیرش این ضرورت، برنامه‌ای جامعبرای رفع کمبودها ارائه دهد. هیچ‌چیز ارزشمندتر از جان انسان‌ها نیست،و این بحران تنها با اقدام فوری قابل حل است.