یک مرد خیرخواه چینی در حال غذا دادن به یک مجرم است که به «یوغ چوبی» (Cangue) محکوم شده است.
در چین دوران امپراتوری، مجرمان خرده‌پا اغلب به پوشیدن این یوغ بزرگ محکوم می‌شدند که نوعی مجازات عمومی بود. این افراد مجبور بودند به مدت چند هفته یا چند ماه در اماکن عمومی در حالی که یوغ را به گردن داشتند، ظاهر شوند.
این یوغ که معمولاً از چوب سنگین ساخته می‌شد، حرکت فرد را محدود کرده و او را در معرض دید و قضاوت عمومی قرار می‌داد. بهترین حالت برای این افراد، وابستگی به خیرین برای غذا خوردن بود، چرا که خود قادر به استفاده از دستانشان نبودند. اما در بدترین حالت، ممکن بود به دلیل عدم دریافت غذا از گرسنگی بمیرند.
تابلویی که روی یوغ نصب می‌شد، جرم فرد را به‌طور علنی شرح می‌داد. این تصویر که مربوط به حدود سال ۱۹۰۵ است، نمونه‌ای از این مجازات و وابستگی فرد به کمک دیگران را نشان می‌دهد. چنین صحنه‌هایی در آن زمان برای ایجاد ترس در میان مردم و جلوگیری از ارتکاب جرم طراحی شده بودند، اما از سوی دیگر، افراد خیرخواه نیز گاهی برای کمک به مجرمان اقدام می‌کردند.
