نیسان ایکس تریل جدید غول شگفت انگیز در ایران

هرچند ایکس‌تریل و اسپرتیج هنوز برای فروش عرضه نشده و قیمت آن‌ها مشخص نیست ولی احتمالاً در آینده نزدیک این شاسی‌بلندها را در سامانه یکپارچه خودروهای وارداتی خواهیم دید.
بنابراین، مروری بر مقایسه ایکس‌تریل و اسپرتیج خالی از لطف نخواهد بود. این دو خودرو هیچ‌کدام از بهترین‌های کلاس خود نیستند ولی بااین‌حال، در سال ۲۰۲۳ در آمریکا نیسان ۲۷۱,۴۵۸ دستگاه و کیا ۱۴۰,۷۸۰ دستگاه فروخته‌اند که نشان از محبوبیت بالای آن‌ها دارد. دو خودرو دقیقاً هم‌سن هستند زیرا نسل کنونی هردو در سال ۲۰۲۱ معرفی شده است. بااین‌حال، نسخهٔ آمریکایی ایکس‌تریل که با نام روگ شناخته می‌شود، در سال ۲۰۲۴ یک به‌روزرسانی سبک را تجربه کرد که اصلاح طراحی جلو را به همراه داشت اما ایکس‌تریلی که به ایران آمده، همچنان با همان ظاهر اولیه در حال تولید است. نسل کنونی اسپرتیج هم از زمان معرفی تاکنون تغییری را تجربه نکرده است.

درحالی‌که روگ در بازار آمریکا با یک پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری سه سیلندر توربو عرضه می‌شود، ایکس‌تریل وارداتی به ایران به یک پیشرانهٔ ۲.۵ لیتری چهار سیلندر تنفس طبیعی با ۱۸۱ اسب بخار قدرت و ۲۴۴ نیوتن متر گشتاور مجهز است که انتقال نیروی آن توسط یک گیربکس CVT صورت می‌گیرد.
همچنین برخلاف بسیاری از شاسی‌بلندهای وارداتی، ایکس‌تریل نامی خودرو به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز است. ازآنجایی‌که این شرکت نیسان قشقایی را با قیمت ۲.۸۸ میلیارد تومان عرضه کرده است، برای ایکس‌تریل در بازار کشورمان باید انتظار قیمتی بیش از ۳ میلیارد تومان را داشته باشیم. از سوی دیگر، اسپرتیج وارداتی کوشا خودرو از یک پیشرانهٔ ۱.۶ لیتری چهار سیلندر توربو GDI با ۱۷۸ اسب بخار قدرت و ۲۶۵ نیوتن متر گشتاور استفاده می‌کند که به یک گیربکس هفت سرعته دوکلاچه متصل است. برخلاف رقیب ژاپنی اما اسپرتیج با انتقال قدرت محرک جلو به ایران آمده است. با توجه به اینکه کوشا خودرو قبلاً کراس‌اوور کوچک‌تر سلتوس را با قیمت ۲.۶۲ میلیارد تومان عرضه کرده است، برای اسپرتیج هم باید انتظار قیمتی در حدود ۳ میلیارد تومان را داشته باشیم.
ایکس‌تریل و اسپرتیج هردو سواری آرام و کابین ساکتی دارند و خودروهای مناسبی برای پیمایش‌های طولانی بزرگراهی هستند. بااین‌حال، درحالی‌که در اسپرتیج پاسخ پدال گاز دقیق و فوری و گیربکس انعطاف‌پذیر است، ایکس‌تریل از تأخیر پدال گاز و گیربکس CVT کند رنج می‌برد. این باعث شتاب گیری آرام خودرو می‌شود تا زمانی که گیربکس ضرایب سنگین‌تر را درگیر کند.

در این حالت، شاسی‌بلند نیسان سرانجام به اوج قدرت خود می‌رسد اما این شرایط اغلب زمانی فراهم می‌شود که دیگر نیازی به شتاب گیری بیشتر نیست. متوقف کردن روگ هم به دلیل پدال ترمز اسفنجی، ناامیدکننده بود. پدال ترمز این خودرو از خلاصی اولیه‌ رنج می‌برد و فقط در انتهای بازه حرکتی پدال نیروی ترمز کافی را ارائه می‌کند درحالی‌که در اسپرتیج متناسب با حرکت پدال قدرت توقف اعمال می‌شود.

ایکس‌تریل با رینگ‌های ۱۹ اینچی، از سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت در ۵۳.۹ متر متوقف شد و شتاب جانبی ۰.۸۳ جی را ثبت کرد درحالی‌که اسپرتیج با رینگ‌های ۱۸ اینچی این کار را در ۵۵.۴ متر و با شتاب جانبی ۰.۸۱ جی انجام داد. بااین‌حال، ایکس‌تریل علیرغم چسبندگی بیشتر، در مسیر آزمایشی پیچ‌درپیچ عملکرد ضعیف‌تری داشت و حرکات بدنهٔ زیادی مثل شیرجه زدن هنگام ترمز گیری را از خود نشان می‌داد. اسپرتیج نیز هرچند سواری پویایی ندارد اما حرکات بدنهٔ آن کمتر است، فرمان دقیقی دارد و به درخواست‌های راننده پاسخ دقیق‌تری می‌دهد.

نیسان روی داخل ایکس‌تریل وقت زیادی صرف کرده و حال و هوای لوکسی به آن بخشیده است. صندلی‌های راحت خودرو با چرم باکیفیتی پوشیده شده‌اند و داشبورد و رو دری‌ها هم با پارچهٔ نرم و لطیفی تزئین شده است. استفادهٔ اندک از پلاستیک نقره‌ای و مشکی پیانو هم بدون اینکه کابین را بیش‌ازحد شلوغ کند، حس طراوت به آن بخشیده است.

از سوی دیگر، اسپرتیج کابین سطح پایین‌تر با امکانات کمتری دارد. چرم مصنوعی صندلی‌ها کیفیت چندان چشمگیری ندارد و پلاستیک سیاه فراوان از جذابیت کابین کاسته است درحالی‌که استفادهٔ زیاد از تریم مشکی پیانو هم مستعد جذب لکه‌های اثرانگشت و گردوغبار خواهد بود.

صندلی‌های عقب هردو کراس‌اوور فضای زیادی را برای دو نفر فراهم می‌کند اما نفر سوم به‌سختی جای خواهد شد. کنترل‌های سیستم تهویه در اسپرتیج یک فاجعهٔ ارگونومی هستند. کیا کنترل‌های تهویه و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی را باهم در یک پانل خازنی همراه با دو کنترلر دوار تعبیه کرده است. این کنترل‌های چرخشی، بسته به حالتی که پانل در آن قرار دارد، دمای سیستم تهویه یا تنظیمات سیستم اطلاعاتی-سرگرمی مثل میزان صدا را کنترل می‌کنند.

به همین دلیل، راننده مجبور خواهد بود برای هر بار تنظیم این قسمت‌ها، چشمانش را از مسیر بردارد. در طول آزمایش نیز پس‌ازاینکه چند بار بجای افزایش دمای سیستم تهویه صدای سیستم صوتی را افزایش دادیم، مجبور شدیم برای چند لحظه چشمانمان را از جاده جدا کرده و به پایین نگاه کنیم تا مطمئن شویم پانل در حالت موردنظر قرار دارد.
ایکس‌تریل نیز هرچند در کنترل و تنظیمات سیستم تهویه برتری دارد اما از سیستم اطلاعاتی-سرگرمی ضعیفی رنج می‌برد. دلیل این مشکل، تأخیر در پاسخگویی نمایشگر لمسی ۱۲.۳ اینچی و گرافیک ضعیف صفحه آمپر دیجیتالی ۱۲.۳ اینچی است. رابط کاربری کیا نیز هرچند در قیاس با نیسان کمی قدیمی به نظر می‌رسد اما تجربهٔ عملکردی کلی آن در اکثر موارد ساده‌تر و بهتر خواهد بود.

نیسان می‌داند که چطور یک شاسی‌بلند کامپکت جذاب بسازد و کابین لوکس و لیست امکانات طولانی ایکس‌تریل گویای این موضوع است. نقاط ضعف اصلی این خودرو اما پویایی رانندگی ضعیف و مشکلات سیستم اطلاعاتی-سرگرمی هستند.

از سوی دیگر، اسپرتیج خودرویی جدی، آماده و قابل پیش‌بینی احساس می‌شود حتی با اینکه از کابین سطح پایین و ارگونومی ضعیف رنج می‌برد؛ بنابراین، آیا اسپرتیج بهترین خودروی سگمنت خود محسوب می‌شود؟ نه اما این شاسی‌بلند کره‌ای از نیسان ایکس‌تریل بهتر است.

کیا اسپرتیج

نقاط قوت: کابین ساکت، سواری آرام، رانندگی بهتر

نقاط ضعف: کنترل‌های ناامیدکنندهٔ سیستم تهویه و اطلاعاتی-سرگرمی، کابین کسل‌کننده

چکیده: اسپرتیج هرگز خودرویی عالی نیست اما در بسیاری موارد به‌اندازهٔ کافی خوب خواهد بود

نیسان ایکس‌تریل

نقاط قوت: کابین لوکس در حد اینفینیتی، امکانات در حد اینفینیتی، کیفیت سواری در حد رنجروور

نقاط ضعف: تأخیر پدال گاز، گیربکس CVT تنبل، پدال ترمز اسفنجی