به گزارش “ورزش سه”، مدت‌ها بود که هر زمان نام توپ طلا به میان می‌آمد ذهن‌ها به یک اسم معطوف می‌شد: وینیسیوس جونیور. اما چند ساعت قبل از شروع مراسم به او اعلام شده بود که قرار نیست جایزه را به دستش بدهند. در جریان مراسم توپ طلا حضور وینیسیوس حتی در غیابش احساس می‌شد. او و دیگر اعضای کاروان رئال مادرید که در مراسم حضور نداشتند مثل ارواحی سرگردان بر سالن تئاتر دو شاتله سایه انداخته بودند.
هر زمان که تصویر وینیسیوس بر پرده بزرگ بالای صحنه نقش می‌بست عده‌ای از حاضران تشویقش می‌کردند. آنها بارها و بارها به فرانس فوتبال نشان دادند که معتقدند برنده واقعی توپ طلا کیست.
این فضای عجیب از چند ساعت قبل از شروع مراسم گالا آغاز شده بود. حدود ۳ هزار تماشاچی و هوادار کنار فرش قرمز جمع شده بودند تا ستاره‌های محبوب‌شان را از نزدیک ببینند. عده زیادی از آنها دائما نام وینی را فریاد می‌زدند و رئال مادرید را تشویق می‌کردند. شعارهای توهین‌آمیز علیه بارسلونا هم شنیده می‌شد.
• کاروان بارسلونا هو شد
زمانی که کاروان بارسلونا با ریاست خوان لاپورتا از راه رسید این صداها بلندتر از همیشه شنیده شد. علاوه بر این، هواداران شروع به هو کردن بارسایی‌ها کردند. شکی نیست که فرانس فوتبال به هیچ وجه دوست نداشت این تصاویر از مراسم باشکوهش مخابره شود. ولی عصبانیت هواداران چیزی بود که آنها باید انتظارش را می‌داشتند.
با اینحال در سالن تئاتر دو شاتله خبری از عصبانیت نبود. این سالن با سلبریتی‌ها و ستاره‌های فوتبال پر شده بود و آنها “باکلاس”تر از آن هستند که حتی اگر عصبانی هستند خشم‌شان را اینطور بروز بدهند. با اینحال بایکوت مراسم توسط رئال مادرید صحنه‌هایی عجیب رقم زد. چرا که ستاره‌های رئال به صورت غیابی تجلیل شدند. نام کارلو آنچلوتی به عنوان مربی سال اعلام شد و کیلیان امباپه هم باید روی صحنه می‌رفت تا در کنار هری کین جایزه گرد مولر را دریافت کند.
به جای اینکه ستاره‌های رئال مادرید با لبخند روی صحنه بروند، حاضران در سالن عکس‌هایی بی‌روح از آنها را روی پرده بزرگ دیدند. در این لحظات سکوتی عجیب و وهم‌آلود در سالن سایه انداخته بود. سکوتی که مجری مراسم در کنار دیدیه دروگبا سعی داشتند با صحبت‌های‌شان آن را تلطیف کنند. دروگبا که صورتش نشان می‌داد تحت فشار است گفت: “چقدر حیف که مربی سابقم اینجا نیست.” دروگبا به خوبی می‌دانست که مراسم بالون دُر بدون حضور برندگان جوایز حداقل نیمی از ارزشش را از دست می‌دهد.
*مراسم بدون تعلیق
این وضعیت عجیب هر چه به نقطه اوج نزدیک می‌شدیم بیشتر احساس می‌شد. چه کسی جایزه اصلی را می‌برد؟ از چند ساعت قبل پاسخ این سوال را می‌دانستیم، به خصوص از زمانی که فهمیدیم کاروان رئال توپ طلا را بایکوت کرده است: رودری. در واقع اقدام رئالی‌ها باعث شده بود دیگر هیچ حس تعلیقی برای حدس زدن برنده توپ طلا نداشته باشیم. همه کسانی که در سالن بودند جواب را می‌دانستند.
مشخص بود که در دنیای فوتبال خیلی‌ها رودری را شایسته توپ طلا نمی‌دانند. رودری مودبانه از همه ژورنالیست‌هایی که به او رای داده بودند تشکر کرد. وقتی از او پرسیده شد که شکست دادن ستاره‌های رئال مثل وینسیوس و بلنیگام برایش اتفاق خاصی است، رودری پاسخ مثبت داد و گفت: “من یک آدم کاملا معمولی‌ام. من عاشق فوتبال بازی کردن هستم و از کار با هم‌تیمی‌هایم لذت می‌برم.”
اگر رودری قصد داشت به همه نشان بدهد که با وینی تفاوت دارد کاملا موفق بود. همه می‌دانستند وینی اگر روی صحنه می‌رفت با حداکثر هیجان و حرکات جذاب صحنه را به آتش می‌کشید. از چند روز قبل رسانه‌های اسپانیایی گفته بودند وینی برای حضور روی صحنه کت و شلواری به رنگ طلایی براق دوخته است. حس حسادت و تلخی را در جای جای تئاتر دو شاتله می‌شد حس کرد. در مرکز رسانه‌ای مراسم خبرنگاران اسپانیایی مشغول بد و بیراه گفتن به صاحبان حق رای بودند. مراسمی باشکوه مثل توپ طلا شایسته چنین شرایطی نبود.
