آفتاب نو گزارش می دهد
آفتاب نو: در شرایطی که بسیاری از کارگران به دلیل بیکاری ناخواسته با بحران معیشتی روبه‌رو هستند، نبود حمایت کافی از سوی سازمان تأمین اجتماعی و پیچیدگی‌های قانونی بیمه بیکاری، نگرانی‌ها را درباره تأمین نیازهای اساسی خانواده‌ها افزایش داده است. اظهارات محمد امانی، فعال کارگری، در خصوص حقوق و مزایای بیمه بیکاری نشان‌دهنده کاستی‌ها و چالش‌های موجود در این حوزه است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی آفتاب نو، محمد امانی، فعال کارگری، در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی آفتاب نو در خصوص شرایط دریافت بیمه بیکاری توضیحاتی ارائه داد و گفت که هر یک از کارگران مشمول قانون کار، در طول دوران کاری خود می‌توانند حداکثر ۳۶ ماه برای کارگران مجرد و ۵۰ ماه برای کارگران متاهل و متکفل از مقرری بیمه بیکاری استفاده کنند. او افزود: «این مدت زمان به میزان سابقه پرداخت حق بیمه بستگی دارد که طبق ماده ۷ قانون بیمه بیکاری تعیین می‌شود. بیمه‌شده می‌تواند در صورت وقوع بیکاری بدون میل و اراده، از این مقرری در یک یا چند مقطع استفاده کند.»
امانی در ادامه با اشاره به موضوع خدام و کاآفتاب نون اماکن مذهبی همچون بقاع متبرکه، مساجد، حسینیه‌ها و همچنین مدارس علوم دینی موقوفه که از شمول برخی مواد قانون کار مستثنی شده‌اند، گفت: «هرچند این گروه‌ها تحت برخی مواد قانون کار قرار نمی‌گیرند، اما ماده ۱۴۸ قانون کار که الزام به بیمه کردن کارگران را در بر دارد، شامل حال آن‌ها می‌شود. از این رو، در صورت بیکاری بدون میل و اراده، این افراد نیز می‌توانند از مقرری بیمه بیکاری برخوردار شوند.»
او همچنین درباره میزان دریافتی مقرری بیمه بیکاری توضیح داد و گفت: «مطابق بند ب ماده ۷ قانون بیمه بیکاری، مقرری روزانه بیمه‌شده بیکار معادل ۵۵ درصد از متوسط مزد یا حقوق اوست. برای افراد متاهل یا متکفل، به ازای هر یک از افراد تحت تکفل تا حداکثر چهار نفر، ۱۰ درصد به این میزان افزوده می‌شود. مجموع دریافتی نباید کمتر از حداقل دستمزد و بیشتر از ۸۰ درصد متوسط حقوق فرد باشد.»
این توضیحات از سوی امانی در حالی مطرح شده است که بسیاری از کارگران در صورت بیکاری بدون میل و اراده، نگران وضعیت معیشتی و تأمین نیازهای اساسی خانواده‌های خود هستند. بر این اساس، سازمان تأمین اجتماعی موظف است تا طبق قانون بیمه بیکاری، بخشی از این فشار را کاهش دهد و امنیت اقتصادی را برای این قشر از جامعه فراهم کند.
