به گزارش “ورزش سه”، باوجود سروصدای زیادی که بارسلونا برای خرید وویژک شزنی به عنوان جانشین مارک آندره تراشتگن راه انداخت اما همچنان ایناکی پنیا گزینه اول هانسی فلیک در چارچوب دروازه بارسلونا بوده و در ال کلاسیکو برای هفتمین بار در فصل جاری به میدان. دیداری که می‌توان گفت بهترین نمایش پنیا در چارچوب دروازه بلوگرانا در فصل جاری با پنج سیو موفق بود.
پنیا امروز درگفتگو با روزنامه موندو دپورتیوو، درخصوص شرایط این روزهای خودش، صحبت های هانسی فلیک با او بعد از ال کلاسیکو و همچنین رقابت با شزنی به صحبت پرداخت.
او ابتدا درمورد درخشش در اولین ال کلاسیکوی خود گفت:” بابت نتیجه و عملکرد خودم در ال کلاسیکو خیلی خوشحالم. لذتی که بعد از برد در رختکن دیدم با هیچ سیوی قابل مقایسه نبود. شادی کادرفنی، بازیکنان و همه اعضای تیم با کسب آن پیروزی شیرین در سانتیاگو برنابئو واقعا غرور انگیز بود.
– از بعد بازی تاکنون، چند خلاصه بازی و سیو های خودت را تماشا کردی؟
راستش اصلا خلاصه بازی را ندیدم. من هرگز به سراغ تماشای بازی هایی که تمام شده نمی‌روم. به جای آن، مربی دروازه بان های تیم بعد از هربازی عملکرد من را تحلیل می‌کند و نکات مهم را یادآور می‌شود. این تحلیل ها برای من اهمیت بیشتری دارد تا اینکه خودم خلاصه بازی ها را ببینم. در کل عادت ندارم فیلم نمایش خودم زمین را ببینم.
– هانسی فلیک بعد از پایان بازی به طور مستقیم با تو صحبت کرد؟
او بابت عملکرد من خیلی خوشحال بود. فلیک از روز اول به من اعتماد داشت و می‌دانست که می‌توانم به تیم کمک کنم. بعد از بازی با من صحبت کرد و بابت عملکردم ابراز خوشحالی کرد. او گفت هیچ شکی به توانایی های تو نداشتم.
– بعد از مصدومیت تراشتگن، خیلی ها اعتقاد داشتند که تو نمی‌توانی جایگزین خوبی برای او باشی. با گذشت دو ماه آیا احساس میکنی متتقدانت را ساکت کردی؟
اگر بخواهید تحت تاثیر حرف دیگران زندگی کنید همیشه می‌بازید. به هرحال همیشه افرادی هستند که عملکرد شما را دوست ندارند و دروازه بان دیگری را ترجیح می‌دهند و کاملا قابل درک است. اما من همیشه کاری که باید انجام بدهم را انجام داده ام. مثل همه بازیکنان نهایت تلاشم را به کار می‌گیرم.
برای رسیدن به موفقیت باید اول از همه صبور باشید و هرگز دست از تلاش کردن برندارید و به بالاترین شکل ممکن به خود فشار بیاورید. مهم نبود چه زمانی بازی می‌کنم اما ایمان داشتم که فرصت نشان دادن توانایی هایم را پیدا می‌کنم.
– بعد از مصدومیت تراشتگن، فلیک به تو گفت که از این پس دروازه بان اصلی هستی؟
نه اصلا. متاسفانه بعد از بدشانسی تراشتگن، در بازی مقابل ویارئال به‌طور کامل بازی کردم. فلیک به من گفت آرام باش و کار هایی که خودش و مربی دروازه بان ها میخواهند را انجام بدهم. هرگز نگفت قرار است شماره یک باشم اما گفت که به تو اعتماد کامل دارم.
– با جذب شزنی، به این فکر کردی که او قرار است فیکس باشد یا به عنوان دروازه بان دوم آمده است؟
هرگز هیچ نگرانی بابت جذب شزنی نداشتم. با بازی هایی که سه روز یک بار برگزار می‌شد، من اصلا وقت این را نداشتم که به این موضوع فکر کنم. بدیهی است که باشگاه تصمیمات خودش را می‌گیرد و هر باشگاه به دو دروازه بان نیاز دارد به خصوص آنکه تعداد بازی های این فصل افزایش یافته است.
من پیش از این شزنی را به عنوان یک دروازه بان خوب میشناختم اما حالا او را به عنوان یک رفیق دوست دارم. همان روز اول که به تمرین آمد، گفت که برای رقابت با تو نیامدم و تنها رقابتی که دارم با خودم است. این حرف شزنی را شوکه کرد. آن هم در پست دروازه بان که شدیدا رقابتی است و تنها یک نفر می‌تواند فیکس باشد. او ۳۴ سال سن دارد و به عنوان یک دروازه بان باتجربه کمک زیادی به من می‌کند.
