تاریخ انتشار : چهارشنبه 30 آبان 1403 - 6:12
15 بازدید
کد خبر : 390177

‌توان از تیم ملی انتظار صعود در جام جهانی را داشت

‌توان از تیم ملی انتظار صعود در جام جهانی را داشت

رسول کربکندی می‌گوید تیم ملی هنوز محک جدی نخورده و نمی‌توان از این تیم انتظار صعود از مرحله گروهی در جام جهانی را داشت. به گزارش سایت خبری پرسون، تیم ملی فوتبال ایران در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی در حالی مقابل کره شمالی به برتری ۳ بر ۲ رسید که نمایش تیم امیر


رسول کربکندی می‌گوید تیم ملی هنوز محک جدی نخورده و نمی‌توان از این تیم انتظار صعود از مرحله گروهی در جام جهانی را داشت.

به گزارش سایت خبری پرسون، تیم ملی فوتبال ایران در مرحله نهایی انتخابی جام جهانی در حالی مقابل کره شمالی به برتری ۳ بر ۲ رسید که نمایش تیم امیر قلعه‌نویی با دو نیمه متفاوت همراه شد، یک نیمه خوب و نیمه دیگر بد.
در هر صورت قبل از شروع بازی حداقل روی کاغذ به نظر می‌رسید که یوزها کار سختی مقابل کره شمالی نداشته باشند و در نیمه نخست هم به همین شکل بود اما با اخراج مدافع تیم ملی به یکباره همه چیز تغییر کرد و به ظن بسیاری از کارشناسان اگر چاشنی شانس نبود تیم ملی متحمل یک نتیجه عجیب می‌شد.

چهره مطرح فوتبال ایران درباره این بازی می‌گوید جدا از عملکرد تیم ملی باید به نمایش تیم کره شمالی نیز احترام گذاشت. گفت‌وگوی همشهری با رسول کربکندی را در ادامه می‌خوانید:

*تیم ملی دو نیمه متفاوت داشت. آیا اخراج یک بازیکن در مقابل تیمی مثل کره شمالی باید انقدر روی کیفیت تیم ملی تاثیر می‌گذاشت؟

کره شمالی تیم صاحب فوتبالی نیست و در بیرون از خانه و بدون تماشاگر به مصاف ایران آمده بود، اما در نیمه نخست حفظ توپ و کار گروهی خیلی خوبی داشتند ولی ایران سوار بازی بود و درنهایت روی خلاقیت بازیکنان و فشاری که به کره وارد شد سه گل زدیم. من فکر می‌کنم بعد از این سه گل بازیکنان ایران تصور کردند که بازی تمام شده و به این سمت رفتند که چه کسی گل بزند و یا چه بازیکنی بیشتر گل بزند، یعنی برای خودشان رویاپردازی کردند تا آن اخراج اتفاق افتاد.

*به نظر می‌رسد اخراج بازیکنان ما در تیم ملی اپیدمی شده، مشکل کجاست؟

یکی از مشکلات ما در فوتبال ایران، کمبود مدافع میانی و محدود به سه، چهار نفر شده و به همین دلیل دست مربیان باز نیست. جدا از تیم ملی در بازی‌های باشگاهی در آسیا هم از اخراج مدافعان میانی لطمه خوردیم. البته شجاع مدافعی است که حالا بهتر از گذشته بازی می‌کند اما در باشگاهش هم می‌بینید که خیلی عصبی است. نقش این مدافع در تیم ملی خیلی کلیدی است ولی کنترل روی اعصابش ندارد و می‌شد آن خطا اصلا اتفاق نیفتد. الان بحث این است که اخراج برای هر تیمی در دنیا ممکن است پیش بیاید و حتی تیمی که یک بازیکن کمتر داشته بازی باخته را برده چون این اتفاق تاثیرات روانی هم برای آن تیم وجود دارد و هم تیم مقابل اما با یک اخراج ساختار تیم ملی ایران به هم ریخت یعنی نه کسی توانست تیم را کنترل کند و نه بازیکنان آن نظم خودشان را داشتند و بازی به سمت تکروی و زیر توپ زدن رفت.

*آیا نباید برای اخراج و ۱۰ نفره شدن تیم، پلن داشت؟

به نظر من همین هم باید تمرین شود و یک مواقعی تیمت را با ۱۰ نفر مقابل تیم ۱۱ نفره بگذاری. یعنی اگر این اتفاقات را تمرین نکنی همین می‌شود که دیدیم. بعد از گل اول کره شمالی وحشت تیم ملی را فرا گرفت و بسیار خوش‌شانس بودیم که بازی را نباختیم چون تعداد موقعیت‌هایی که کره شمالی ایجاد کرد بسیار بیشتر از موقعیت‌های ایران بود. از سمت راست هر کاری خواستند انجام دادند و به دفعات پاس بیرون دادند و می‌توانست هرکدام از آن پاس‌ها به دلیل جایگیری بد مدافعان ایران به گل تبدیل شود. کره‌ شمالی فکر نمی‌کرد که مقابل ایران به این همه موقعیت برسد و تجربه برای استفاده از این موقعیت‌ها نداشتند اما من باتوجه به جایگاهی که کره شمالی دارد به احترام آنها کلاه از سر برمی‌دارم، چون فوق‌العاده بازی کردند.

*با این وضعیت می‌توان به آینده تیم ملی امیدوار بود؟

با سهمیه‌ای که آسیا دارد حتما به جام جهانی صعود می‌کنیم اما آینده تیم ملی نگران‌کننده است، یکسری بازیکن پا به سن گذاشته داریم که آنها را رها نمی‌کنیم.

*چند بازیکن جوان دعوت شدند اما قبل از بازی با کره شمالی خط خوردند.

شاید دعوت این بازیکنان برای بستن دهان منتقدانی است که می‌گویند چرا در تیم ملی جوانگرایی نمی‌کنیم. جوان را می‌شود دعوت کرد ولی شهامت استفاده از آنها خیلی مهم است نه اینکه فقط دکوری ببریم و برگردانیم. فکر می‌کنم فقط در مقابل قرقیزستان چند بازیکن جوان را استفاده کردیم. من فکر می‌کنم دنبال عناوین هستیم و اینکه مثلا بگوییم اولین تیم به جام جهانی رفتیم.

*بالاخره کجاها باید از بازیکنان جوان در تیم ملی استفاده شود. آیا باید منتظر صعود باشیم و در بازی تدارکاتی از بازیکنان جوان‌تر استفاده کنیم؟

استفاده از جوانان تبعات دارد و ما تحمل آن تبعات را نداریم. جوان باید به تیم ملی بیاید و شلاق بخورد و زیر فشار قرار بگیرد تا پیشرفت، انگیزه و اعتماد به نفس پیدا کند و بازی رسمی خیلی بیشتر از بازی تدارکاتی می‌تواند آن تاثیرات را روی بازیکن داشته باشد.

*به نظر شما بازی با کره شمالی از لحاظ فنی راضی کننده بود؟

اصلا. چون یک نیمه خوب بودیم و یک نیمه بسیار بد داشتیم.

*نقطه ضعف تیم ملی کجا بود؟

در نیمه دوم در همه جای زمین نقطه ضعف داشتیم. یعنی از باتجربه‌ها تا بی‌تجربه‌ها هیچکدام خوب نبودند و مهم‌تر از آن مدیریت در تیم وجود نداشت. پس نقش کاپیتان برای چیست؟ کاپیتان را می‌خواهی که تیمت را جمع کند و اعتماد به نفس را به تیم بدهد. از قدیم گفتند کاپیتان عصای دست مربی است ولی ما آن شرایط را در زمین نداشتیم. خود طارمی در نیمه نخست پاس گل داد و دنبال گل زدن خودش نبود و روی بازی تیم ملی مدیریت داشت اما بعد از توپی که پایش خورد و به گل کره شمالی تبدیل شد مثل این بود که این بازیکن را هم از دست دادیم و حتی پنالتی را هم خراب کرد. از یک بازیکنی که در اروپا بازی می‌کند این همه به هم ریختگی غیرقابل پیش‌بینی است. این بازی درس بزرگی برای کادر فنی تیم ملی داد.

*آیا گروه تیم ملی نسبت به گروه دیگری که تیم‌های ژاپن، عربستان و استرالیا در آن حضور دارند، گروه سخت‌تری است و می‌توان گفت که تیم ملی محک خوبی خورده؟در قرعه‌کشی آقای قلعه‌نویی گفتند گروه بسیار سختی داریم ولی به نظر من محک جدی نخوردیم.

*هواداران تیم ملی در حال حاضر به صعود تیم ملی از گروهش در جام جهانی فکر می‌کنند. آیا این امر شدنی است و چنین اتفاقی را می‌توان از تیم ملی انتظار داشت؟

واقعیت این است که فوتبال ما پیشرفت نکرده است. در سال ۱۹۷۸ که ما با تیم ملی به جام جهانی رفتیم، سه دست لباس آورده بودند و پرواز هواپیما را گفته بودند که بعد از سه بازی برگردید چون آن زمان فقط رفتن به جام جهانی افتخار بود، سهمیه آسیا و اقیانوسیه فقط یکی بود و ۱۶ تیم در جام جهانی حضور داشت. اما بعد از آن به تعداد دفعات به جام جهانی رفتیم و هنوز نتوانستیم از گروهمان صعود کنیم. هر تیمی در دنیا بعد از یک جام جهانی ۴ سال برنامه‌ریزی و کار و تلاش می‌کند تا ۴ سال بعد پیشرفت فوتبالش را به دنیا نشان بدهد ولی ما این پیشرفت را هنوز نتوانستیم نشان بدهیم.

*کمی هم در مورد لیگ صحبت کنید. بعد از ۱۰ هفته چه تیمی را از لحاظ کیفیت فوتبالی بهتر دیدید؟

اول فصل چهار تیم سپاهان، استقلال، تراکتور و پرسپولیس سرمایه‌گذاری و فعالیت بیشتری در نقل و انتقالات داشتند. استقلال که از لحاظ مدیریتی و فنی وضعیت خوبی ندارد برخلاف پرسپولیس که نمایش خیلی خوبی دارد.

*موسیمانه می‌تواند استقلال را به مسیر سابق برگرداند؟

موسیمانه مربی متعصب و عاشق کارش است و دلش می‌خواهد استقلال را نجات دهد، به سمت جوانان رفته، این خوب است ولی شاید در کوتاه‌مدت خیلی جواب ندهد. باید تیم استقلال را همدل و هماهنگ کند ولی این همدلی را من خیلی در استقلال نمی‌بینم.

*عملکرد تراکتور با اسکوچیچ را چطور دیدید؟

تراکتر اگر نوسان در تیمش نباشد تیم خوبی است و نتایج قابل قبولی هم در آسیا گرفته.

*مورایس هم که از سپاهان جدا شد. آیا کارنامه موفقی در سپاهان داشت؟

به واقع یکی از حرفه‌ای‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران سپاهان است و قطعا تیمی با این حجم از سرمایه‌گذاری و این تماشاگران باید مربی ‌ای بیاورند که اثرگذاری بیشتری نسبت به مورایس داشته باشد. من مورایس را در سپاهان خیلی تاثیرگذار ندیدم. دو سال و نیم در این تیم بود و باتوجه به بودجه بی‌نهایت، استادیوم اختصاصی سپاهان فقط یک جام حذفی آورد آن هم درحالیکه همه تیم‌های بزرگ حذف شده بودند. من معتقد بودم که این تیم دو سال قبل باید به راحتی قهرمان می‌شد اما دوم شد و سال گذشته با ۱۰، ۱۱ امتیاز اختلاف سوم شد. اینها همه نشان می‌دهد که مورایس مربی موفقی برای سپاهان نبود و زرنگی کرد زمانیکه تیمش برد و تماشاگر علیه او شد استعفا داد.

*کدام تیم مدعی قهرمانی است؟

پرسپولیس به نظر من خیلی خوب بازی می‌کند و شکل تیمی آنها تاثیر گاریدو را به خوبی نشان می‌دهد. پرسپولیس جدا از نتایج آسیایی کیفیت خوبی داشته و به نظر من تیم‌تر از سایر تیم‌هاست.


منبع: همشهری

+

برچسب ها :

ناموجود
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰
  • نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.

advanced-floating-content-close-btn