بعد از حسین رضازاده نوبت به دوگانه بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی رسید تا زیباترین سکوی تاریخ المپیک را در لندن ۲۰۱۲ ثبت کنند.
خبرآنلاین – سعید آقایی: مدال دسته فوق سنگین وزنه برداری از دیرباز طعم دیگری داشته و حتی یکی از شعارهای منشور المپیک است. قویترین دقیقا اشاره به همین دسته دارد. ایران از دیرباز در دسته فوق سنگین یک مدعی جدی بوده و مدال ها را درو می کرده. روزهایی طلایی که با حسین رضازاده در المپیک سیدنی شروع شد تا مجید وارث آن جمله تاریخی را بگوید: «بوی آب کردن طلا می آید!»
بعد از حسین رضازاده نوبت به دوگانه بهداد سلیمی و سجاد انوشیروانی رسید تا زیباترین سکوی تاریخ المپیک را در لندن ۲۰۱۲ ثبت کنند.
بعد دوره این دو، علی داوودی پرچمدار شد و با نقره توکیو ۲۰۲۰ پرچم را بالا برد.
حالا و در حالیکه هنوز علی داوودی می درخشد، یک جوان دیگر از خطه قهرمان پرور شمال ایران آمده تا پرچم سنگین وزن کماکان در دست ایران باشد.
علیرضا یوسفی زادهٔ ۵ شهریور ۱۳۸۲ در قائمشهر که از همان دوران نوجوانی ثابت کرد که می خواد جای پای اسلاف طلایی خود بگذارد. او در بازی‌های المپیک جوانان ۲۰۱۸ توانست مدال طلای فوق سنگین را بگیرد و عنوان قویترین پسر مسابقات را به دست آورد.
در ادامه یوسفی در رقابتهای وزنه‌برداری جوانان جهان در سال ۲۰۲۲ طلا گرفت و رکورددار دوضرب دسته فوق سنگین جهان در رده جوانان از آن خود کرد.
۲ سال بعد و در رقابتهای وزنه برداری قهرمانی جهان در بحرین یوسفی این بار در میان غول ها در غیاب غول گرجی یعنی لاشا تالاخادزه خودنمایی کرد و با ۲۶۲ کیلو در دوضرب مدال طلا را به سینه زد. رکوردی عجیب و غریب که پیش از این به جز لاشا تالاخادزه گرجی کسی به آن نزدیک هم نشده بود. علیرضا با این مدال و با این رکورد برای همه خط و نشان کشید؛ از تالاخادزه تا همین علی داوودی!
