بنیامین فرجی بازیکن پراستعداد و چهارده ساله تنیس روی میز که بعد از شگفتی سازی در آسیا صاحب نخستین مدال انفرادی نوجوانان جهان شد، در مورد این موفقیت‌ها، واکنش‌ها به آن و برنامه‌هایش توضیح داد.
به گزارش قدس، این پینگ‌پنگ‌باز ملی‌پوش ایران با تأکید بر تلاشی که برای دستیابی به موفقیت‌های اخیر داشته است، گفت: فکر به «ایران» و سربلند کردن کشورم و مردمش به من انگیزه زیادی برای تلاش بیشتر می‌دهد. از این تلاش و انگیزه‌ای که بابت آن دارم هم لذت می‌برم و واقعاً با جان‌ودل برای رسیدن به هر نتیجه‌ای می‌جنگم به این امید که باعث خوشحالی مردم و بزرگ شدن کشورم شوم.
وی اینکه به واسطه نتایج و عملکرد‌های اخیرش محبوبیت زیادی بدست آورده است را رد نکرد؛ اما در عین حال خاطرنشان کرد: من یک انسان هستم و همه مردم عادی که به من لطف دارند هم انسان هستند؛ بنابراین سعی می‌کنم به خصوص در مواجهه با مردم عادی مغرور نشوم و واقعاً از این ویژگی بدم می‌آید. حس محبوبیتی که از مردم می‌گیرم، لذت دارد و باید این‌گونه با دوری از غرور از آن نگهداری کنم.
فرجیِ چهارده‌ساله با بیان اینکه حمایت خانواده و به‌ویژه پدرش در رسیدنش به این جایگاه نقش زیادی داشته است، تصریح کرد: در کنار این حمایت‌ها هیچ‌وقت از تلاش دست برنداشتم. نتایج و مدالی که گرفتم، ثابت کرد اگر تلاش کنم حتماً نتیجه می‌گیرم. در هر صورت جایی که در آن ایستاده‌ام برایم باعث افتخار است و بابت آن خوشحالم. البته بیشتر از خودم، به خاطر تنیس روی میز خوشحالم و اینکه سبب شدم این رشته بیشتر به چشم بیاید و محبوب‌تر شود.
وی که پیش از این عنوان شده بود به زودی به لیگ آلمان می‌پیوندد و در جمع لژیونر‌های ایران قرار می‌گیرد، در این زمینه گفت: بعد از مسابقات قهرمانی آسیا و شکستی که به نفر اول رنکینگ جهانی تحمیل کردم، پیشنهاد‌های زیادی برای بازی داشتم. از آمریکا، فرانسه و آلمان پیشنهاد بازی گرفتم؛ اما با مشورت رئیس فدراسیون، مربی و پدرم تصمیم گرفتم به آلمان بروم. هنوز در مرحله مذاکره هستم و به نتیجه قطعی نرسیده‌ام، اما صحبت‌ها ادامه دارد. فرجی با بیان اینکه با هیچ تیمی از ایران قرارداد همکاری ندارد، افزود: با تیم‌های داخلی هم صحبت‌هایی داشته‌ام، اما قراردادی منعقد نشده است. در کل هیچ قرارداد باشگاهی ندارم، اما به‌زودی تکلیفم را در این زمینه مشخص می‌کنم.
فرجی همچنین در مورد آرزو‌های ورزشی و غیرورزشی‌اش گفت: حضور در المپیک بزرگسالان و مدال‌آوری در این بازی‌ها آرزوی ورزشی‌ام است. از حالا به فکر المپیک لس‌آنجلس هستم و اینکه بتوانم برای آن سهمیه بگیرم. خودم را در المپیک ۲۰۲۸ تصور می‌کنم. دیگر آرزویم هم ملاقات با رونالدو است.
وی در این زمینه گفت: از زمانی که یاد دارم، رونالدو ورزشکار محبوب من بوده است. الان هم محبوبیت بالایی برایم دارد. اصلاً الگوی ورزشی‌ام است. تلاش مستمر برای رسیدن به اوج و ماندن در آن را از رونالدو یاد گرفته‌ام. فکر می‌کنم او الگوی اخلاقی من هم بوده است و به همین دلیل دوست ندارم با غرور به کارم ادامه دهم. دوست دارم یک روزی از نزدیک بازی و تمریناتش را ببینم.
