ماجرای بازی کریپتویی همسترکامبت چیست؟

حدود یک ماه قبل بود که خبر لیست شدن نات کوین تلگرام، بار دیگر موجی از گفتگوها درمورد رمز ارزها و کوین‌های دیجیتال را در فضای مجازی کشور ایجاد کرد.

اگر بخواهیم خیلی ساده و سریع به خلاصه موضوع بپردازیم باید بگوییم، تلگرام در رقابت با سایر پلتفرمها، از رمز ارز مخصوص به خود رونمایی کرد و مدتی بعد  موضوع رسمیت گرفتن مبادله این رمز ارز سر و صدای زیادی ایجاد کرد.

در واقع وقتی یک پروژه ایردراپ (ارز دیجیتال رایگان توزیع شده) در صرافی‌های رمز ارز لیست می‌شود امکان خرید و فروش پیدا کرده و دارای ارزش می‌گردد.

همین جرقه کافی بود تا پروژه‌های مشابه نات کوین در قالب یک سری بازی‌های کریپتویی در بستر کانال‌های تلگرامی کلید بخورند و “همسترکامبت” یکی از این پروژه‌ها  در قالب یک ربات تلگرامی بود که ظرف کمتر از ۱۰ روز با یک فضاسازی غیر منتظره طیف گسترده ای از دنبال کنندگان را به سمت خود کشاند.

این تبلیغات غیر متمرکز در فضای مجازی و واقعی تا جایی پیش رفت که در یکی دو روز گذشته پیامهای متعدد JOINED TO TELEGRAM  برای کاربران سنتی تر تلگرام  تعجب برانگیز شد.

به نظر میرسد تحت تاثیر فضای تبلیغاتی بسیاری از کاربران برای کسب درآمدهای نجومی و ساده متقاضی استفاده از این فضای جدید و ناشناخته شده اند.

به صورت خلاصه اینکه، بعد از ملحق شدن به ربات تلگرامی همستر کامبت، گزینه های متنوعی از کلیک مستقیم تا بازی‌های معمایی ساده برای جمع اوری کوین‌ها بی ارزش در اختیار کاربر قرار می‌گیرد.

به نظر می رسد انگیزه اصلی حضور اقشار مختلف در این فضا کسب درآمد ساده به واسطه تبلیغات وسیعی باشد که از سمت کانالهای تلگرامی آغاز شده است.
هرچند مدل درآمدزایی این سازوکار فعلا مبهم است اما تحت تاثیر یک فضای روانی همه گیر تقاضای چشم گیر برای عقب نماندن از کسب کوینهای رایگان فعلا بی ارزش ایجاد شده است.

همانطور که مشخص است،  این موضوع در کنار درآمد مبهم و نامعلوم هزینه‌هایی هم به کاربران تحمیل می‌کند.

فعلاً با توجه به فیلتر بودن تلگرام در کشور تقاضای فیلتر شکن ها بار دیگر صعودی شده و زمینه ای تازه برای سودجویی صاحبان این کسب و کارها ایجاد شده است.

همچنین نباید از اتلاف وقتی که این بازی های کریپتویی به کاربران برای بازدهی که آینده آن مشخص نیست تحمیل می‌کند غافل شد، از سوی دیگر به نظر می‌رسد جدای از استهلاک گوشی‌های تلفن همراهی که سالیانه تا ۳ میلیارد دلار صرف واردات آنها میشود از هزینه های سرسام اور اشغال پهنای باند اینترنت کشور نیز نباید غافل شد.

به نظر میرسد با توجه به اهمیت ابعاد اجتماعی و اقتصادی موضوع دستگاه‌های مرتبط در دولت هم بایستی در این  خصوص شفاف سازی کنند. بر همین اساس وزارت ارتباطات، مرکز ملی فضای مجازی و سایر دستگاههای تخصصی بایستی با تشریح ابعاد مختلف موضوع  برای مردم در مورد پدیده های جدیدی که در حوزه فضای مجازی ایجاد می‌شود اطلاع رسانی کنند.