محققان دریافتند حدود ۱ نفر از هر ۴ نفر (۲۴٪) مبتلا به دیابت نوع ۲ که درمان آن سخت است، دارای سطح بالا کورتیزول هستند.
کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی تولید می‌شود. این هورمون تقریباً بر هر اندام و بافت بدن تأثیر می‌گذارد و نقش مهمی در عملکرد روزانه ایفا می‌کند.
در میان این نقش‌ها، کورتیزول به تنظیم سطح قند خون، متابولیسم، فشار خون و التهاب کمک می‌کند.
به گفته محققان، هایپرکورتیزولیسم- سطوح بالاتر از حد طبیعی کورتیزول- می‌تواند باعث افزایش وزن، فشار خون بالا، ضعف عضلانی و تغییرات خلقی شود. همه این مشکلات می‌توانند مدیریت دیابت را پیچیده‌تر کنند.
برای این مطالعه، محققان بیش از ۱۰۰۰ فرد دیابتی را غربالگری کردند که سطوح هموگلوبین A۱C آنها بالا باقی مانده بود، حتی اگر چندین درمان دیابت دریافت می‌کردند.
محققان دریافتند که ۲۴ درصد از بیماران مبتلا به هیپرکورتیزولیسم هستند.
افزایش سطح کورتیزول در بیماران دیابتی که سه مورد یا بیشتر از داروهای فشار خون بالا مصرف می‌کردند، شایع‌تر بود و از هر سه نفر، یک نفر از هیپرکورتیزولیسم رنج می‌برد.
به گفته محققان، سی تی اسکن ناهنجاری‌های آدرنال را در حدود یک سوم این بیماران نشان داد که یک چهارم آنها تومور آدرنال داشتند.
به گفته محققان، این نشان می‌دهد که جراحی برای رفع مشکلات غده فوق کلیوی می‌تواند به طور بالقوه کنترل دیابت را بهبود بخشد.
دکتر «جان باس»، محقق ارشد از مرکز دیابت دانشکده پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی، گفت: «با شناسایی هایپرکورتیزولیسم در این بیماران، می‌توانیم درمان‌ها را به طور مؤثرتری هدف‌گیری کنیم و به طور بالقوه نتایج آنها را بهبود ببخشیم.»
