ستاره‌هایی که از دل قاره آمریکا بیرون می‌آیند

آلخاندرو گارناچو (آرژانتین)

این مهاجم متولد اسپانیا اولین تجربه
خود را در یک تورنمنت بزرگ بین المللی در آمریکا خواهد داشت. او که در منچستریونایتد
پدیده تیمش بود و بسیاری از مواقع آن را از چالش خارج کرد، در جریان کوپا آمه ریکا
۲۰ ساله خواهد شد. با این حال توقعی نمی‌رود از
او به طور قابل توجهی در ترکیب آرژانتین استفاده شود. با این حال اگر لیونل
اسکالونی به راهی برای باز کردن بازی نیاز داشته باشد، ممکن است روی این گزینه بسیار
ارزشمند اسپانیایی- آرژانتینی حساب کند. این بازیکن قبلاً نشان داده است که در
انگلیس چه کاری می تواند انجام دهد و توانسته است در هر دو جناح مستقر شود و در خط
حمله بازی کند. گارناچو با توجه به سن خود ممکن است فرصتی عالی برای تأثیرگذاری
داشته باشد.

اندریک (برزیل)

بدون احتساب مسابقات مقدماتی، کوپا
آمه ریکا اولین تورنمنت بزرگ اندریک با کشورش خواهد بود. همچنین این آخرین نمایش
وی قبل از پوشیدن پیراهن رئال مادرید خواهد بود، جایی که توقعات به حداکثر می رسد
اما در مورد تیم ملی برزیل، او نمی‌توانست حضوری اتفاقی‌تر از این داشته باشد. او
که تنها ۱۷ سال سن دارد، در مقابل تیم های بزرگ گلزنی
کرده و به دوریوال جونیور نشان داده که برای استفاده از هر فرصتی که در بازی‌ها به
دست آورد، آماده است. هدف روی استوک‌های او حک شده است و از همین حالا رئالی‌ها
مشتاقانه منتظر مهاجمی هستند که بتواند سال ها بازی کند و گل بزند.

کندری پاز (اکوادور)

اکوادور با تردیدهایی وارد مسابقات
شده اما نسل جوان دلیل بزرگی برای اعتماد به این تیم است . در میان آنها، کندری
پاز استعداد بزرگی است که می تواند در کوپا آمه ریکا باعث ایجاد تمایز شود. او با
پای چپ شگفت انگیز و توانایی خارق‌العاده در ایجاد خطر در یک سوم پایانی، یکی دیگر
از جوانان آمریکای جنوبی است که تنها در ۱۷سالگی توانسته تأثیر زیادی بر این قاره بگذارد.
بازی‌های او با ایندیپندنته دل واله تماشایی بود و چلسی به سرعت وی را به دست آورد تا استعداد بزرگ بعدی
اکوادور را از دست ندهد.

خولیو انسیسو (پاراگوئه)

او بدترین فصل دوران حرفه ای خود را
پشت سر گذاشته و مصدومیت از زمان ورودش به انگلیس به شدت او را تحت تاثیر قرار
داده است. برای انسیسو، این کوپا آمه‌ریکا می‌تواند به عنوان گذرگاهی امن برای بازیابی
لذت فوتبالیست بودن عمل کند و توانایی‌هایی را به همه نشان دهد که باعث شده او به
عنوان یکی از استعدادهای برتر آمریکای جنوبی شناخته شود. این بازیکن پاراگوئه ای
تنها ۲۰ سال دارد و از برخی جهات یکی از بزرگ ترین
نام های تیمی است که چیزهای کمی برای از دست دادن و چیزهای زیادی برای به دست
آوردن در آمریکا دارد. او یکی از فوتبالیست هایی خواهد بود که از آنها خواسته می
شود وزن بازی را به دوش بکشند تا تیم شان را به یک بسته غافلگیرکننده تبدیل کنند.

جان دوران (کلمبیا)

کلمبیا به نسل بعدی فوتبالش امیدوار
است و در میان نام های بزرگ این تیم بازیکنان خوش آتیه ای مانند جان دوران حضور
دارند. او بازیکنی است که در اولین ارتباطش با فوتبال اروپا هیچکس را ناامید نکرده
است. او در استون ویلا دقایق زیادی بازی نکرده اما در زمین همیشه چیزهای مثبتی برای
ارائه در خط حمله داشته است . کافی است که به گل‌هایش نگاهی بیندازید! او یک
فوتبالیست با توانایی فراوان در زمانی است که پشتش به سمت دروازه است. او همچنین یک
استعداد برتر پا به توپ و مرگبار در مقابل دروازه است. او در ۲۰ سالگی همچنان در مرکز گمانه زنی ها درباره رفتن به باشگاه های
بزرگتر قرار دارد. اکنون نوبت اوست که به آمریکا به عنوان سکوی پرشی احتمالی نگاه
کند.

سانتیاگو خیمنز (مکزیک)

سانتی خیمنز با خونی که در رگ‌هایش
جاریست، قبلاً در اروپا نشان داده است که می داند با توپ چه کار کند. او در فاینورد
باعث شد هواداران قهرمانی در اردیویسه را جشن بگیرند و در سن ۲۲ سالگی یکی از ستارگان “
ال تری ” در جریان کوپا آمه ریکاست و انتظار می رود که تیمش
از نتایج ضعیف قبلی فاصله بگیرد. با این حال، در سطح بین المللی، او هنوز نتوانسته
است آن احساس مرگباری را که در سطح باشگاهی نشان داده ، به طور کامل بازسازی کند و
به نظر می رسد که اکنون بهترین فرصت برای این کار است.

فولارین بالوگون (ایالات متحده آمریکا)

او در تیم جوانان آرسنال خود را به
عنوان یکی از نام‌های بزرگ آینده معرفی کرد. او در فرانسه در کانون توجه فوتبال
اروپا قرار گرفت. بالوگون تصمیم گرفت به جای انگلیس برای تیم ملی آمریکا بازی کند
که گام مهمی در دوران حرفه ای او بود. پس از ترک انگلستان و اقامت در فرانسه، در
سن ۲۲ سالگی بدون آنکه بهترین فصل فوتبالش را پشت
سرگذاشته باشد، به کوپا آمه ریکا رسیده است. با این حال، این یک فرصت عالی برای
درخشش در کنار نسلی از فوتبال آمریکا است که انتظارات زیادی در این دوره از آنها
دارند.

فاکوندو پلیستری (اروگوئه)

دوران حرفه ای پلیستری در لحظه ای حیاتی
برای پیشرفت او و به دست آوردن فرصتی برای ثبات در یک رقابت ملی است. ستاره
اروگوئه ای، تحت هدایت مارسلو بیلسا، به عنوان یک وینگر در تیم ملی کشورش تقریباً به
ثبات رسیده است. حقیقت این است که او با وجود نداشتن دقایق مورد نیاز بازی در سطح
باشگاهی، همیشه به کشورش به بهترین شکل ممکن پاسخ داده است.

*عرفان خماند