کنار کشیدن آذری جهرمی از دولت پزشکیان به یکی از موضوعات روز محافل سیاسی تبدیل شده است.
روزنامه شرق در اینباره نوشت: اراده ملت ایران برگ برنده مسعود پزشکیان بود و این اراده ملی یک پیروزی شیرین را در یک شرایط سخت و رقابت نابرابر رقم زد. اما بیانصافی است اگر نقش افرادی همچون محمدجواد ظریف و محمدجواد آذریجهرمی را در خلق این پیروزی نادیده بگیریم. چسب اجتماعی و شور و موجی که این دو نفر ایجاد کردند، در نوع خودش کمنظیر و دیدنی بود و خیلیها را پای کار آورد. برخلاف ظریف که این روزها هرازگاهی آفتابی میشود و نخ تسبیح یاران پزشکیان شده، دیگر خبر چندانی از آذریجهرمی به گوش نمیرسد.
پس از آن پاسخ تاریخی و طلایی که به خانم ابتکار داد، گویی کنج عزلت را برگزیده و سایهنشین شده است؛ البته نه سایهای از جنس سایه جلیلی بلکه احتمالا سایهای برای ناامیدی و انفعال! آذریجهرمی با اینکه جوان است و بیش از هرکسی شرایط بازگشت به قدرت را دارد، در اقدامی معنادار کنار کشیده و معتقد است مردم باید چهرههای جدیدی را در دولت پزشکیان تجربه کنند. او گفته قصد ادامه تحصیل و پرداختن به زندگی شخصیاش را دارد.
کنارکشیدن او که یکی از محبوبترین قدیمیهاست، ناخواسته عرصه را برای جولان و سهمخواهی قدیمیترهای نامحبوب و فرصتطلب هموارتر کرده است. او در این وضعیت تنها کسی است که میتواند زیر میز بزند و رشته خیلیها را پنبه کند؛ چراکه آقازاده و فرصتطلب و سیریناپذیر نیست و یکی است مثل همه ما معمولیها! کاش تا دیر نشده برگردد.