گلوله‌ای که استاد جوان را در خون غلتاند

 به گفته سید رسول امینی، تهران‌پژوه، هرچند که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی خیابان ویلای سابق در حوالی دانشگاه پلی‌تکنیک تهران به نام این شهید مزین شد، اما او بچه محله سلسبیل و کوچه علیجانی (شهید عبداالله عباس‌زاده فعلی) بود.

کامران نجات‌اللهی که در ۲۴ سالگی جوان‌ترین استاد دانشگاه پلی‌تکنیک (امیر کبیر) بود، هفتم مرداد ۱۳۳۳ در بیجار متولد شد. پدرش، عبدالحسین، کارمند بود و مادرش فاطمه نام داشت. تحصیلات دوران ابتدایی را بنا به شغل پدرش در شهر‌های خراسان، آذربایجان غربی و کردستان گذراند و دوره متوسطه را در دبیرستان دارالفنون به پایان رساند. مدرک کارشناسی عمران را از دانشگاه علم و صنعت و مدرک ارشد و دکترا را از همین دانشگاه پلی‌تکنیک دریافت کرد و در همان دانشگاه مشغول تدریس شد.

امینی در ادامه با شرح ماجرای شهادت این جوان‌ترین استاد دانشگاه پلی تکنیک تهران می‌گوید: «او پنجم دی ماه سال ۱۳۵۷ در جریان تحصن دانشجویان در اعتراض به ورود نظامیان به محوطه دانشگاه به شهادت رسید. این استاد جوان از همان ابتدای ورود به دانشگاه، زندگی جدید خود را با شور انقلابی و مبارزه با رژیم پهلوی آغاز کرد. او هیچ‌وقت از وظایف سیاسی و اجتماعی خود غافل نبود و همیشه برای پیروزی انقلاب اسلامی همراه با سایر اقشار جامعه همراه بود، امضای بیانیه دانشگاهیان به مناسبت ۱۷شهریور و منشور دفاع از حقوق زندانیان، تحصن در اوایل دی ماه سال ۱۳۵۷ همراه با سایر استادان دانشگاه برای بازگشایی دانشگاه در وزارت علوم از جمله فعالیت‌های کامران نجات‌اللهی بود.»

بعد از به شهادت رسیدنش دولت وقت اعلام کرد که این استاد جوان به‌صورت تصادفی هدف گلوله قرار گرفته است. در مراسم تشیع جنازه کامران نجات‌اللهی درگیری میان مردم و نیرو‌های حکومتی درگرفت و پنج نفر به شهادت رسیدند و ۱۳۰ نفر مجروح شدند. این فرهیخته محله سلسبیل بعد از شهادت تبدیل به یکی از چهره‌های شاخص انقلاب اسلامی شد.

پیکر پاک این شهید بزرگوار که در روز تشییع‌اش مرحوم آیت‌الله طالقانی هم حضور داشت در قطعه ۲۴ بهشت‌زهرا (س) آرام گرفته است.

منبع: روزنامه  همشهری