تا کی باید معطل «تفتیان و فصیحی» باشیم؟

حسن تفتیان و فرزانه فصیحی دو نماینده دوومیدانی در المپیک ۲۰۲۴ پاریس بودند که هر دو در مرحله مقدماتی دوی ۱۰۰ متر حذف شدند.

تفتیان در مسابقه با دوندگانی از نیجریه، جزیره کیمن، ایتالیا، غنا، آفریقای جنوبی، برزیل، و سوئد رقابت کرد و در نهایت با رکورد ۱۰.۱۸ ثانیه در گروه خود پنجم شد و از صعود به نیمه نهایی بازماند. این دونده در مجموع در رده سی و سوم قرار گرفت.این بهترین رکورد تفتیان در سال جاری بود.تفتیان در المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم نتوانست به مرحله نیمه نهایی راه پیدا کند و در همان مرحله مقدماتی حذف شد. با این تفاوت که او در المپیک ۲۰۲۰، رکورد ۱۰.۱۹ ثانیه را ثبت کرد و در گروه خود چهارم شد. اختلاف او با نفر سوم گروهش که به نیمه نهایی راه یافت تنها دو صدم ثانیه بود.

او در المپیک ریو موفق شد به مرحله نیمه نهایی صعود کند.تفتیان با ثبت رکورد زمانی ۱۰.۱۷ در دور مقدماتی دوی ۱۰۰ متر المپیک ۲۰۱۶ ریو موفق شد برای نخستین بار در تاریخ دوومیدانی ایران راهی نیمه نهایی این بازی ها شود.

 فصیحی هم که در دسته ۵ رقابت‌های ۱۰۰ متر زنان المپیک قرار داشت، به مصاف دوندگانی از انگلستان، لهستان، اکوادور، نیجریه، گواتمالا، سوییس، گینه نو و برزیل رفت و در نهایت با رکورد ۱۱.۵۱ ثانیه در جایگاه هفتم ایستاد و نتوانست به نیمه نهایی صعود کند.بهترین رکورد او در فصل جاری ۱۱.۴۲ ثانیه بود که نتوانست آن را تکرار کند.فصیحی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو نیز با رکورد ۱۱/۷۹ از دور مقدماتی صعود نکرده بود.فصیحی در المپیک ۲۰۲۰ توکیو ابتدا با رکورد ۱۱/۷۶ ثانیه از مرحله پیش مقدماتی صعود کرد اما در مرحله مقدماتی در گروه خود آخر شد که در نهایت بین ۵۴ شرکت کننده در رده ۵۰ قرار گرفت.

آنچه با گذشت ۳ دوره از حضور تفتیان و ۲ دوره از حضور فصیحی در ادوار المپیک می توان گفت این است که دوومیدانی ایران در دوی سرعت هیچ پیشرفتی نداشته و درجا زده است.آیا وقت آن نرسیده که دوومیدانی در ماده سرعت استعدادیابی مفصلی انجام دهد و به سایر رقبای داخلی این ۲ دونده هم شانس بیشتری بدهد؟

وقت آن نرسیده که سرمایه گذاری فقط روی یک دونده سرعتی متوقف شود و به سایر رقبای تفتیان هم  فرصت بیشتری بدهیم؟

این درست است که استرس رقابت در المپیک از مسابقات جهانی و آسیایی بیشتر است ولی دوندگان سرعتی ایران در المپیک با وجود اردوهای خارج از کشور در سالهای اخیر هرگز نتوانستند به سطح متوسط ماده خود نزدیک شوند.

حضور در المپیک اتفاق خوبی است ولی تا کی قرار است ناکامی ها در آوردگاه بزرگی چون المپیک تکرار شود؟

                                                                                                                                                                               *کیوان طباطبایی