جشن پوریم، جشنی برای پاسداشت ایرانی کشی در ۲۵۰۰ سال پیش

به گزارش جام‌جم‌آنلاین، یهودیان بنا به برخی خصلت های زشت قومی خود، این آزادی و امنیت را ارج ننهادند و در مواردی به ایجاد اختلال و نافرمانی از قوانین حکومتی دست زدند.
 آنان  بخشنامه های حکومتی  را نادیده می گرفتند و  در روند زندگی  شهروندان ایرانی اختلال ایجاد می کردند. رفتارهای سرکشانه یهودیان  سبب شد که هامان، وزیر مقتدر و خردمند خشایارشاه با مشورت و اجازه شاه، تصمیم بگیرد آنان را برسر جای خود بنشاند.

قبل از این وقایع و تصمیم ها، یهودیان به رهبری مُردخای در تلاش بودند تا در دربار پادشاهی ایران نفوذ کنند و زمینه های حمایت از قوم یهود را فراهم سازند.

مُردخای توانست تا حدودی با دربار ارتباط برقرار کند ولی این ارتباط چندان موثر نبود، به همین دلیل به دنبال یک فرصت مناسب می گشت تا به هدف خود برسد. هوسرانی خشایارشاه، این فرصت را دراختیار مردخای و یهودیان گذاشت و راه نفوذ آنان را فراهم کرد.

گفته می شود، خشایارشاه، در یک جشن دولتی که همه بزرگان حضور داشتند، ملکه «وشتی» را که زنی بسیار زیبا بود به جشن فراخواند و به او دستور داد خود را در برابر میهمانان برهنه کند. 

وشتی، این زن نجیب زاده و باحیا، زیر بار اجرای دستور شاه نرفت و این کار او سبب خشم خشاریار شاه شد.

شاه، وشتی را از مقام ملکه ایران عزل  و دستور داد سر ازبدنش جدا کنند.
پس از این واقعه، شاه به دنبال یافتن ملکه دیگری بود که می باید از میان دختران زیبا روی انتخاب می شد.

مردخای برادر زاده ای به نام ایستر(ستاره) داشت که از حیث زیبایی کم نظیر بود. او به طریقی ایستر را به شاه معرفی کرد و به او دستور داد تا زمان لازم، هویت یهودی خود را بر شاه آشکار نکند.

شاه، این دختر را پسندید و به مقام ملکه ایران رساند.
زیبایی و طنازی ایستر یهودی چنان در دل خشایارشاه نفوذ کرد که او را مطیع خواسته های وی نمود.

مردخای و ایستر چون از قصد هامان برای سرکوب یهودیان آگاه شدند، دست به توطئه زدند و هامان را به خیانت به شاه و قصد او برای ترور وی متهم کردند.
نتیجه این دسیسه که توسط مردخای طراحی  و توسط ایستر به شاه قبولانده شد،  اعدام هامان وزیر و پسران او و فجایع بعدی بود.

در گام بعدی، ایستر توانست فرمانی از شاه بگیرد که بر اساس آن ، یهودیان،  دشمنان خود را  در سراسر قلمرو ایران به قتل برسانند.
پس از این فرمان، یهودیان در شهرها و استان ها دست به کشتار ایرانیان زدند و ظرف مدت کوتاهی، ۷۷ هزار ایرانی بی گناه را به جرم ضدیت با یهودیان کشتند.

از آن تاریخ، یهودیان این روز را به عنوان یک روز مبارک که بر دشمنان خود پیروز شدند تحت عنوان *عید پوریم* یا روز ایرانی کشی جشن می گیرند.

نکته جالب توجه این است که این نسل کشی تاریخی یا به تعبیری هولوکاست باستانی هیچگاه حساسیت پان ایرانیستها را که آن همه دم از وطن پرستی می زنند و بر نژاد آریایی تاکید میکنن برنیانگیخته و در برابر این واقعه تاریخی  مهر سکوت بر لب زده اند.

 طنز تلخ این روزها این است که نتانیاهو، با وجود جشن ایرانی کشی در میان صهیونیست ها و برگزاری با آب و تاب آن در هر سال، در پیام اخیر خود، بی شرمانه دم از دوستی با مردم ابران زده است و عده ای ساده دل و ناآگاه از تاریخ، به این پیام دروغین واکنش مثبت نشان دادند.

هیچ چیز بدتر از ناآگاهی از تاریخ و ضعف حافظه تاریخی برای یک ملت نیست.

خوب است نسل جوان نسبت به وقایع تاریخی کشور خود آگاهی داشته باشند تا در بزنگاه ها فریب دشمنان خود را نخورند و به دام آنان گرفتار نشوند.