معنای همه ژست‌های شادی گل کریستیانو رونالدو

شادی پس از گل کریستیانو رونالدو در طول دوران حرفه‌ای درخشانش به‌طور قابل‌توجهی تکامل یافته است. هر کدام از این شادی گل‌ها مراحل مختلفی از زندگی او را نشان می‌دهند و انعکاس‌دهنده رشد اعتماد‌به‌نفس، توان و شخصیت او هستند.

سان‌اسپورت به کمک دَرِن استنتون، متخصص زبان بدن، نگاهی به تاریخچه شادی پس از گل‌ رونالدو ۳۹ ساله انداخته تا به ما بگوید حرکات فوق‌ستاره دنیای فوتبال پس از به ثمر رساندن گل چه چیزهایی را درباره او فاش می‌کند.

۱. ژست قدرتِ تازه‌یافته

رونالدو زمانی که در سال ۲۰۰۴ شروع به گلزنی برای منچستریونایتد کرد، نوجوانی بیش نبود. مشت‌های گره‌کرده او پس از گل زودهنگام مقابل تاتنهام را می‌توان سرآغاز رشد اعتماد به نفسش دانست. ژستی قدرتی که یک ابرقهرمان ممکن است به خود بگیرد.

در این مرحله او هنوز نسبتاً متواضع بود. اما باتوجه به چیزی که ما در ادامه حرفه‌اش از او دیده‌ایم، می‌توان گفت این فوق‌ستاره از همان اوایل دوران حرفه‌ای‌اش این حس را منتقل می‌کرد که «من بهترینم».

۲. تجسم غرور

در سال ۲۰۰۶، رونالدو که در حال معرفی خود به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جوان جهان بود، در بازی مقابل ویگان به گل رسید. آنچه در ادامه از او دیدیم عملی نه چندان متواضعانه بود؛ یک ژست قدرتی که به‌وضوح نشان می‌داد اعتماد‌به‌نفسش چقدر بیشتر شده است.

ابروهای درهم‌کشیده و حالت دهانش که نشان می‌دهد در حال فریاد زدن است متکبرانه به نظر می‌رسد. می‌توان آن را شبیه ژستی دانست که می‌خواهد بگوید «مرا ببین که چقدر قدرتمندم». اینجاست که عناصری از غرور و خودنمایی را می‌بینیم.

۳. به رخ کشیدن عضلات

در این مرحله رونالدو دیگر سرشار از خودباوری است. نمونه بارز این مرحله از دوران حرفه‌ای او را می‌توان در شادی پس از گل در نیمه‌نهایی یورو ۲۰۰۴ برابر هلند دید. جایی که دست‌هایش را باز می‌کند و عضلاتش را به رخ می‌کشد.

در اینجا ما بار دیگر تکامل رونالدو را می‌بینیم. تصویری بسیار قدرتمند از غرور محض و البته عزم راسخ.  

۴. شادی واقعی

در سال ۲۰۰۹ رونالدو به عنوان بهترین بازیکن روی زمین شناخته می‌شد. او در این برهه از دوران حرفه‌ای خود که برای رئال مادرید بازی می‌کرد خوشحال‌ترین نسخه از خودش بود.

راهی وجود دارد که با آن می‌توان مطمئن شد یک نفر واقعاً خوشحال است. اینکه هنگام خندیدن، خط خنده یا همان خطوط پنجه کلاغی نمایان شود. این قضیه برای افراد در هر سنی صادق است.

در تصویر می‌توان به وضوح دید که رونالدو خوشحال است.

۵. همیشه فاتح

در جام جهانی ۲۰۰۶ رونالدو خود را به عنوان یک همیشه فاتح تصویر می‌کند. او پس از گل زدن به ایران زانو زد و صورتش را رو به آسمان گرفت. چیزی شبیه عبادت یا مراقبه و البته یک ژست قدرتمند تمام عیار که می‌خواهد به ما بگوید او ستاره نمایش است.

۶. کشیدن چانه

شادی رونالدو پس از اولین گلی که برای یوونتوس در سال ۲۰۱۸ به ثمر رساند یادآور کانر مک‌گرگور است. جایی که می‌توان تغییر در درک شخصی او از خودش را مشاهده کرد.

در این عکس خاص ما هنوز ژست قدرت را در دست‌ها می‌بینیم اما تغییر کرده است. تقریباً مثل این است که دارد پرواز می‌کند. او رهبر گروه است، بسیار جلو و در مرکز با فکی که بالا کشیده شده است.

در این مرحله او به سطح بسیار بالاتری از اعتماد به نفس و قدرت شخصی دست یافته و دست‌هایش را به‌گونه‌ای در کنار بدن نگه داشته که گویی ابرقهرمانی در حال پرواز است.

۷. Siuuu!

این نمادین‌ترین شادی گل رونالدو است. جایی که خودنمایانه‌ترین حالت او را در حالی که دستانش را بالا گرفته و به هوا می‌پرد می‌بینیم. رونالدو خودش را می‌کشد و قدش را بلندتر نشان می‌دهد. او با این کار باز هم فضای بیشتری اشغال می‌کند تا نشان دهد تا چه اندازه خودش را قوی می‌داند.

رونالدو در اوج دوران حرفه‌ای خود قرار دارد. جهان زیر پاهایش است و می‌داند که بزرگ‌ترین بازیکن دنیا محسوب می‌شود.

۸. رونالدوی متواضع

ماه سپتامبر، در بازی پرتغال مقابل کرواسی، رونالدو به اولین بازیکنی تبدیل شد که ۹۰۰ گل در دوران بازیگری خود به ثمر می‌رساند.

در اینجا ما نسخه بسیار بسیار متفاوتی را از رونالدو می‌بینیم. او به مرد متواضعی که پیش‌تر بود بازگشته و تا آنجا که ممکن است خود را کوچک می‌کند. به زانو افتاده، صورتش را پوشانده و این حقیقتاً حرکتی برای نشان دادن قدرت نیست.

وقتی کسی در وضعیت جنینی قرار می‌گیرد، سعی می‌کند از همه‌چیز کناره‌گیری کند و به درون خود بازگردد.

۹. مثل ترامپ

در این عکس خاص او را بعد از دنبال کردن حرفه‌اش در عربستان می‌بینیم، زمانی که بعد از مواجهه با مشکلات در منچستریونایتد، بار دیگر سرش را بال گرفته و پیشاپیش همتایانش ایستاده است.

او پوزخندی مغرورانه روی صورت دارد و باز می‌گوید «به من نگاه کنید». حتی اگر ابهت زمان حضور در یونایتد را نداشته باشد باز هم این یک ژست قدرت است. شانه‌هایش را عقب انداخته و برای خودش فضا ایجاد می‌کند. دستانش را در هم قفل کرده که این هم ژست قدرت است. کاری که می‌بینیم سیاستمدارانی مانند دونالد ترامپ انجام می‌دهند.