هوای این ماده معدنی در بدن‌تان را داشته باشید!

منیزیم یکی از مهم‌ترین مواد معدنی است که نقش بسیار حیاتی در قسمت‌های مختلف بدن از جمله عضلات، عملکرد سیستم عصبی، تنظیم فشارخون و حمایت سیستم ایمنی بدن ایفا می‌کند.

دریافت مقدار کافی منیزیم می‌تواند از بیماری‌هایی مثل آلزایمر، دیابت نوع دو، میگرن و بیماری‌های قلبی عروقی پیشگیری کند.

بدن انسان دارای حدود ۲۵ گرم منیزیم است که از این مقدار ۵۰-۶۰درصد آن توسط سیستم اسکلتی ذخیره شده و مابقی آن هم در عضلات، مایعات بدن و بافت نرم وجود دارد.

بسیاری از مردم به‌اندازه کافی منیزیم از طریق رژیم غذایی دریافت نمی‌کنند بااین‌وجود احتمال بروز عوارض ناشی از کمبود منیزیم در افراد سالم بسیار کم است.

پزشکان کمبود منیزیم را عامل بسیاری از مشکلات سلامتی می‌دانند، بنابراین بهتر است مقدار توصیه شده روزانه‌ منیزیم را دریافت کنیم.

اما بهترین منابع منیزیم چیست و کدام مواد غذایی می‌توانند ما را از مزایای بی‌شمار این ماده بهره‌مند سازند؟

انواع آجیل، ازجمله: بادام، بادام‌هندی، بادام‌زمینی، و کشمش، حاوی مقادیر قابل‌توجهی از منیزیم هستند.از منابع غنی گیاهی می‌توان به اسفناج، آووکادو، سیب‌زمینی و موز اشاره کرد. بیشتر غلات و حبوبات هم حاوی مقادیر مناسبی منیزیم هستند به‌خصوص سویا، لوبیای سیاه، نان کامل گندم، برنج قهوه‌ای را مصرف کرد.

در میان منابع حیوانی، شیر و ماهی سالمون بالاترین میزان منیزیم را دارند و جالب است بدانید که آب هم حاوی منیزیم است ولی درصد منیزیم موجود در انواع منابع آب بسیار متفاوت است.

مقدار توصیه‌شدۀ روزانۀ مصرف منیزیم

بدن یک انسان بالغ دارای ۲۵ گرم (۲۵۰۰۰ میلی‌گرم) منیزیم است که بیش از نیمی از آن در استخوان‌ها و باقیماندۀ آن در بافت‌های نرم بدن وجود دارد. کمتر از یک درصد منیزیم بدن در سرم خون است ولی همین میزان کم هم بادقت خاصی توسط کلیه‌ها کنترل و تنظیم می‌شود.

عوارض کمبود منیزیم چیست؟

علائم اولیه به‌صورت کاهش اشتها، حالت تهوع و استفراغ، احساس خستگی و ضعف نمایان می‌شوند. علائم بعدی می‌توانند به‌صورت احساس سوزن‌شدن یا بی‌حسی دست‌وپا، انقباض و گرفتگی عضلات، مشکلات ریتم قلبی و تغییرات خلقی بروز کنند.

چه گروه‌هایی بیشتر در خطر کمبود منیزیم هستند؟

جذب منیزیم در رودۀ کسانی که به دلیل مشکلات گوارشی (مثلاً بیماری‌های التهابی روده یا عمل برداشتن کیسه صفرا) دارای اسهال مزمن هستند کاهش می‌یابد. افراد مبتلا به دیابت نوع دو، افراد معتاد به الکل و افراد سالمند بیشتر از سایرین در خطر کمبود منیزیم هستند.قرص منیزیم چیست؟مکمل منیزیم در دو نوع تزریقی و خوراکی در دسترس است که قرص منیزیم متداول‌ترین نوع خوراکی آن به‌حساب می‌آید.

اما تفاوت نوع تزریقی و قرص منیزیم چیست؟

قرص منیزیم در مواردی استفاده می‌شود که فرد دچار کمبود این ماده شده اما وضعیت وی اورژانسی نیست. در موارد اورژانسی زمانی که سطوح منیزیم به اندازۀ خطرناک پایین بیایند از نوع تزریقی منیزیم استفاده می‌شود.عوارض منیزیم بالا در بدنمصرف بیش از حد به انباشته‌شدن منیزیم در بدن منجر خواهد شد. این شرایط علائمی مثل حالت تهوع و استفراغ، اسهال و کرامپ شکمی را در پی خواهد داشت. مسمومیت با منیزیم معمولاً با مصرف مکمل‌ها اتفاق می‌افتد و از طریق مواد غذایی تقریباً غیرممکن است.

میزان منیزیم موردنیاز بر اساس سن و جنس متفاوت است. مثلاً کودکان زیر شش ماه به ۳۰، هفت‌ماهه تا سه‌ساله به ۸۰، چهار تا هشت‌ساله به ۱۳۰ و نه تا سیزده‌ساله به ۲۴۰ میلی‌گرم منیزیم روزانه نیاز دارند.

نیاز روزانه در سنین بالای چهارده سال به حدود ۴۲۰ میلی‌گرم برای پسران و مردان و حدود ۳۲۰ میلی‌گرم برای دختران و زنان افزایش می‌یابد.

کلام آخر

منیزیم یک مادۀ معدنی مهم است که در سلامت و عملکرد درست بدن نقش‌هایی اساسی ایفا می‌کند. توصیه می‌شود که منیزیم موردنیاز بدن حتی‌الامکان به‌صورت ترکیبی از منابع طبیعی و منابع غذایی غنی‌شده با این ماده تأمین شود.افرادی اگر در گروه‌هایی که بیشتر در خطر کمبود منیزیم هستند، قرار می‌گیرید یا سایر علائم ذکرشدۀ کمبود منیزیم را دارید، درمورد درمان با منیزیم با پزشک خود مشورت کنید.

فارس