کد خبر: ۲۷۲۰۲۱
تاریخ انتشار: پنجشنبه ۱۰ آبان ۱۴۰۳ – ۱۷:۲۸
آیا دندان‌های شما بعد از ارتودنسی از هم فاصله گرفته‌اند و نمی‌دانید چرا این اتفاق افتاده یا چطور باید آن را برطرف کنید؟ فاصله بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی می‌تواند نتیجه دلایلی مثل عدم استفاده از نگهدارنده یا فشار زبان باشد و می‌تواند مشکلاتی مانند تجمع پلاک یا تغییر در نحوه جویدن‌ها ایجاد کند.
در این مطلب، دلایل اصلی این فاصله‌ها و روش‌های درمانی مناسب برای حل آن‌ها را بررسی می‌کنیم. اگر می‌خواهید لبخند زیباتری داشته باشید، ادامه مطلب را از دست ندهید.
فاصله بین دندانی بعد از ارتودنسی چطور ایجاد می‌شود؟
فاصله بین دندانی بعد از ارتودنسی به دلایل مختلفی ممکن است ایجاد شود و این موضوع می‌تواند تأثیر منفی بر نتیجه درمان داشته باشد. این فاصله‌ها معمولاً به دلیل عدم ثبات در جایگاه جدید دندان‌ها رخ می‌دهند و در صورت عدم مدیریت مناسب، ممکن است به مرور زمان بیشتر شوند.
در ادامه عوامل اصلی ایجاد این فاصله‌ها آورده شده است:
- عدم استفاده از نگهدارنده (ریتینر): پس از اتمام درمان ارتودنسی، استفاده از ریتینر ضروری است تا دندان‌ها در جایگاه جدید خود ثابت بمانند. عدم استفاده از آن، باعث حرکت دندان‌ها و ایجاد فاصله می‌شود.
- تمایل طبیعی دندان‌ها به حرکت: بعد از برداشتن براکت‌ها، دندان‌ها به دلیل فشاری که در طی سال‌ها در موقعیت اولیه خود متحمل شده‌اند، تمایل دارند به جایگاه قبلی خود برگردند. این حرکت طبیعی دندان‌ها می‌تواند باعث ایجاد فاصله شود، به خصوص اگر از ریتینر (نگهدارنده) استفاده نشود.
- رشد نادرست فک: در برخی افراد، رشد فک پس از اتمام درمان ارتودنسی ادامه دارد که می‌تواند باعث تغییر جایگاه دندان‌ها و ایجاد فاصله شود.
- عدم تطابق دندان‌ها: اگر دندان‌ها به درستی روی هم قرار نگیرند، ممکن است به مرور زمان، فاصله‌های جدیدی بین دندان‌ها به وجود آید.
- عادات نادرست دهانی: عاداتی مانند فشار دادن زبان به دندان‌ها یا استفاده نادرست از دندان مانند باز کردن درب قوطی وغیره، می‌تواند باعث ایجاد فاصله بین دندان‌ها شود.
برای جلوگیری از ایجاد فاصله بین دندان‌ها، توصیه می‌شود پس از اتمام درمان ارتودنسی، با دندانپزشک متخصص ارتودنسی مشورت کنید تا از روش‌های مناسب برای نگهداری دندان‌ها مطلع شوید.
حالت‌های شایع از ایجاد فاصله بین دندان ها
فاصله بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی در بعضی نواحی دهان بیشتر رخ می‌دهد که این امر دلایل مختلفی دارد. این مشکل بیشتر در نقاطی اتفاق می‌افتد که یا فشار کمتری برای نگه داشتن دندان‌ها وجود دارد یا جایی که دندان‌ها بیشتر تحت تأثیر حرکت‌های طبیعی هستند.
شایع‌ترین حالت‌های ایجاد فاصله بین دندان‌ها در نواحی زیر است:
- فاصله بین دندان‌های جلو (دندان‌های پیشین بالا): فاصله بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی معمولاً به دلیل فشار زبان، عدم استفاده از ریتینر یا عادت‌هایی مانند مکیدن انگشت ایجاد می‌شود. این ناحیه به دلیل نازک‌تر بودن استخوان اطراف، بیشتر مستعد تغییر است.
- فاصله بین دندان‌های نیش و دندان‌های مجاور: گاهی به دلیل اندازه متفاوت دندان‌ها یا مشکلات در هم‌راستایی دندان‌ها در این ناحیه، فاصله ایجاد می‌شود. اگر دندان نیش به طور مناسب با دندان‌های کناری هم‌راستا نشود، این مشکل رخ می‌دهد.
- فاصله در دندان‌های عقبی (دندان‌های آسیایی): این حالت بیشتر در مواردی رخ می‌دهد که دندان‌های عقل کشیده شده باشند یا فضای کافی در این ناحیه وجود نداشته باشد. این فاصله‌ها ممکن است به دلیل رشد بیشتر فک یا عدم تنظیم صحیح در طول درمان ارتودنسی ایجاد شوند.
این حالت‌ها به‌ویژه زمانی رخ می‌دهند که مراقبت‌های پس از ارتودنسی، مثل استفاده مداوم از نگهدارنده، نادیده گرفته شود.
معایب فاصله افتادن بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی چیست؟
فاصله افتادن بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی می‌تواند مشکلات مختلفی ایجاد کند که هم از نظر زیبایی و هم از نظر سلامت دهان و دندان مهم هستند.
این فاصله‌ها می‌توانند روند درمان را تحت تأثیر قرار دهند و باعث نیاز به اقدام برای درمان‌های اضافی شوند. برخی از مهم‌ترین معایب فاصله بین دندان‌ها بعد از اردتونسی عبارت‌اند از:
- کاهش زیبایی ظاهری: فاصله بین دندان‌ها بعد از اردتونسی ظاهر لبخند را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث نارضایتی فرد از نتیجه درمان ارتودنسی می‌شود.
- افزایش احتمال تجمع پلاک و پوسیدگی: فاصله‌ها محیط مناسبی برای تجمع غذا و پلاک می‌شوند که به مرور زمان خطر پوسیدگی دندان‌ها را بالا می‌برد.
- تغییر الگوی گاز زدن: وجود فاصله بین دندان‌ها بعد از اردتونسی می‌تواند نحوه تماس دندان‌ها را در زمان گاز زدن و جویدن تغییر دهد و باعث درد در فک و مشکلات جویدن شود.
- بازگشت دندان‌ها به حالت قبلی: فاصله بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی می‌توانند نشانه‌ای از شروع حرکت دندان‌ها به موقعیت اولیه‌شان باشند که در نهایت ممکن است به درمان ارتودنسی جدید نیاز پیدا کند.
- مشکلات گفتاری: فاصله‌های بین دندان‌ها، به‌ویژه در دندان‌های جلویی، می‌توانند بر تلفظ برخی صداها تأثیر بگذارند و موجب مشکلات گفتاری شوند.
این مشکلات، در صورت عدم رسیدگی به موقع، می‌توانند تأثیرات بیشتری بر سلامت دندان و اعتماد به نفس فرد بگذارند. به همین دلیل مشاوره با دندانپزشک متخصص ارتودنسی در مورد فاصله غیر طبیعی بین دندان‌ها نه تنها مفید، بلکه ضروری است.
درمان فاصله میان دندان‌ها بعد از ارتودنسی
درمان فاصله بین دندان‌ها بعد از ارتودنسی به روشی نیاز دارد که دندان‌ها را دوباره به هم نزدیک کند و از حرکت آن‌ها جلوگیری کند. بسته به میزان و محل فاصله، درمان‌های مختلفی می‌تواند موثر باشد.
این درمان‌ها سعی دارند که از بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه جلوگیری کنند و لبخندی متقارن ایجاد کنند. روش‌های متداول برای درمان فاصله بین دندان‌ها بعد از اردتونسی به شرح زیر هستند:
- استفاده مجدد از ریتینر (نگهدارنده): اگر فاصله‌ها کم باشند، استفاده از ریتینر به طور منظم می‌تواند دندان‌ها را دوباره در جای مناسب نگه دارد.
- ارتودنسی مجدد: در مواردی که فاصله بیشتر باشد، ممکن است نیاز به درمان مجدد ارتودنسی باشد تا دندان‌ها به جایگاه مناسب خود بازگردند.
- باندینگ دندان: استفاده از مواد همرنگ دندان برای پر کردن فضاهای کوچک بین دندان‌ها، یک راه‌حل سریع و غیرتهاجمی است.
- ونیر یا لمینت دندانی: برای فاصله‌های بزرگ‌تر یا در مواردی که زیبایی ظاهری را تحت تاثیر قرار داده است، استفاده از ونیر یا لمینت می‌تواند کمک‌کننده باشد.
- کامپوزیت دندانی: در این روش، مواد کامپوزیتی روی دندان‌ها قرار می‌گیرند تا فضای بین دندان‌ها پر شود و ظاهر دندان‌ها بهبود یابد.
فاصله بین دندان ها بعد از ارتودنسی می‌تواند ظاهر لبخند را تحت تأثیر قرار دهند و باعث تجمع غذا و پلاک شوند که سلامت دندان‌ها را به خطر می‌اندازد. در نهایت، برای جلوگیری از مشکلات ناشی از فاصله میان دندان‌ها بعد از ارتودنسی و حفظ نتایج درمان، مراجعه به دندانپزشک متخصص ارتودنسی یک گزینه ضروری است.
