به گزارش “ورزش سه”، یکی از موضوعات مورد بحث این هفته، محرومیت بازیکنان تیم ملی جوانان که به اردوی تیم ملی نرفته بودند از همراهی تیم‌های باشگاهی‌شان بود. این محرومیت گریبان‌گیر تیم‌های زیادی شد و مربیانی مثل مهدی تارتار و یحیی گل محمدی به این تصمیم اعتراض کردند.
حال حسین عبدی در جمع خبرنگاران آمار و برنامه تیم ملی جوانان در مسیر شرکت در مسابقات جام ملتهای جوانان را به طور کامل شرح داد و از باشگاه‌ها خواست که با تیم ملی تعامل کنند. همچنین او جواب کنایه‌هایی که به او زده شده بود را به همان شیوه کنایی پاسخ داد. صحبت‌های حسین عبدی را می‌خوانید:
*هفده بازی و تنها چهار باخت
این را نمی‌گویم از تیم خودمان تعریف کنم، من از تیم ملی تعریف می‌کنم که اگر کنار هم باشیم می‌توانیم بهتر از این باشیم. ما ۱۱ بازی در خارج از کشور داشتیم، ۹ برد، ۱ تساوی و ۱ باخت داشتیم که آن باخت به چین در بازی دوستانه بود. ۶۱ گل زده داشتیم و ۴ گل خورده. ۸ بازی از ۱۱ بازی رسمی را کلین شیت کردیم و گل نخوردیم. ما کلا ۱۷ بازی کردیم که ۱۱ برد، ۲ تساوی و ۴ باخت داشتیم. از ۴ باخت‌مان یکی مقابل چین بود و سه تای دیگر مقابل تیم‌های لیگ برتری، پرسپولیس، ملوان و هوادار بود.
*بازیکنان این رده باید کنار هم باشند
دوستانی که می‌گویند برنامه‌ریزی ما را هیچ‌جای دنیا ندیدند، احتمالا یا نرفتند یا همین جوری گفتند. برای برنامه‌ریزی تیم ملی در این رده‌ها باید کنار هم باشیم و بازیکنان در اختیار تیم باشند و بازی‌های دوستانه و بین المللی داشته باشیم. ما ترکیه اردو داشتیم و اکثر نفرات را بردیم. بعد یک اردوی داخلی داشتیم و بعد به کافا رفتیم و قهرمان شدیم. از اینجا به بعد ما بازیکنان را ندیدیم و اکثرشان در اختیار ما نبودند. تا آمدیم برای امارات و سپس لائوس رفتیم. وقتی آنجا رفتیم یک سری بچه‌ها کاملا از بازی‌ها دور بودند. اگر ارنج‌های ما را ببینید اکثر بازیکنان نمی‌توانستند آن کیفیت لازم را داشته باشند.
*۳۵ نفر دعوت کردیم و فقط ۱۲ نفر آمدند!
ما در این بازه باید اردوی خارجی می‌رفتیم و خدا را شکر که نرفتیم چون بازیکنان‌مان را نداشتیم. با ۱۲ بازیکن و ۴ تا گلر کجا باید می‌رفتیم و با چه تیمی بازی می‌کردیم؟ ما ۳۵ نفر را دعوت کردیم و ۱۲ نفر آمدند. اگر می‌خواهیم برای قهرمانی بجنگیم و نه اینکه فقط در مسابقات شرکت کنیم، باید ۴ اردو داشته باشیم. اگر ما بخواهیم دو تا اردوی خارجی داشته باشیم و بازیکن‌ها را نداشته باشیم، آیا آنها می‌توانند باعث افتخار بشوند؟ آیا دوباره می‌توانیم برزیل را ببریم؟ چند بار تا به حال برزیل را در هر رده‌ای برده‌ایم؟ این‌ها باعث افتخار این مملکت است. بعضی‌ها این‌ها را نمی‌دانند. بعضی‌ها هم می‌دانند و می‌گویند نمی‌دانیم این نوع برنامه‌ریزی برای چیست؟
*خطاب به مربیان باشگاهی: حرف منطقی بزنید
یک بازیکن را مثال بزنم. بعد از لائوس، در ۴ بازی کلا ۱۲ دقیقه بازی کرده ولی به ما او را ندادند! می‌گویند ما سورپرایز شدیم ولی ما بیشتر داریم سورپرایز می‌شویم. این‌ها حرف‌های منطقی نیست. بهتر است بازیکنی که ۱۲ دقیقه بازی کند، در تیم ملی ۳ تا بازی کند. ما تا بازی‌های آسیایی ۴ اردو داریم. آیا در این سن کم است یا زیاد؟ آیا می‌توانیم بدون بازی افتخار آفرینی کنیم؟ ما کلا ۳ ماه وقت داریم که ماه آخر اصلا حساب نمی‌شود. دوستان بعضی مواقع… دوستان که نه! آقایان بعضی مواقع می‌دانند که نمی‌دانند و بعضی موقع نمی‌دانند که نمی‌دانند. خیلی خطرناک می‌شود وقتی نمی‌دانند که نمی‌دانند. باید تفاهم کنیم تا تیم ملی و باشگاه‌ها ضرر نکنند.
