آفتاب نو_فاطمه عسگری نیا:هم ناجی زندانیان جرائم غیر عمد شده هم ناجی محیط زیست و زمین و هوا. صحبت از امیر مظلومی است کسی که به دوچرخه سواری و سفر به کشورهای مختلف با دوچرخه شهرت دارد اما وقتی فعالیت های اجتماعی و فرهنگی اش را در کنار فعالیت های ورزشی قرار می دهیم کفه همه وزنه ها برابر است. ۵۱ ساله است و کوله بار تجاربی که در زندگی جمع کرده خیلی بیشتر از سن و سالش هست. او هم نجار است هم ناجی انسان ها از بند، هم دوچرخه سوار است هم مروج کتاب و مهربانی.
نجار بودم ناجی شدم
نجاری شغل خانوادگی آنهاست از پدر و پدر بزرگ گرفته تا برادرها همه زندگی شان به بوی چوب و صدای اره برقی گره خورده است برای امیر هم همینطور بود. تا این که آن حادثه تلخ در کارگاه کوچک نجاری اش رخ داد: «متاسفانه چند سال پیش، به دنبال حادثه ای در کارگاه نجاری، یکی از کارگرانم جان خود را از دست داد و همین مساله باعث شد تا چالش های بسیاری برای من در کار و زندگی شکل بگیرد از دردسرهای شکایت خانواده کارگر فوت شده تا مشکلات مالی. نکته جالب این جا بود که من هرگز به زندان به چشم یک اسارتگاه نگاه کردم بلکه از همان روز اول به عنوان یک مرحله از سفر زندگی آن را پذیرفتم. همین باعث شد از زندان درسهای بزرگی بگیرم. و یکی از اهدافم کمک به زندانیان نیازمندی شد که همانند خودم با جرائم غیر عمد راهی زندان شده بودند. به طوریکه تا به امروز ده زندانی را با کمک خداو یاری همه خیرین آزاد کرده ایم و در این مسیر، پرتوان و با انرژی اهدافم را دنبال می کنم.»
مبارزه با آسیب ها با یارمهربان
من در زندان فهمیدم که راه کاهش آسیب های اجتماعی توجه به ارتقای فرهنگی و سطح سواد مردم جامعه است به خاطر همین فکر توزیع کتاب در بین مردم به ذهنم خطور کرد.» این ایده را انقدر جدی دنبال کرد که حتی درباره اش با فرمانده انتظامی مشهد هم همفکری کرده و در نهایت کتابخانه خیابانی خود را در نبش خیابان فکوری مشهد راه اندازی میکند، انهم با ۱۲۰ جلد کتابی که خودش در خانه داشت: «انقدر این کتابخانه خیابانی را جذاب و اراسته و با عشق درستش کردم که چشم هر بیننده و رهگذری را در نگاه اول می گرفت. کم کم مردم جذبش شدند بعد که قصه اش را شنیدند همین مردم یاورم در تامین کتابها شدند. کتابها را بین زباله گردها، مردم محله های آسیب دیده و حتی روستاهای محروم و بچه های کم سن و سالشان توزیع می کردم و معتقد بودم با دست به دست کتابها فکر و اندیشه مردم هم باز می شود. آنقدر تامین کتاب برای جامعه هدفی که در نظر داشتم برایم مهم و حیاتی بود که حتی وقتی کتابی برای توزیع نداشتم کتاب را گدایی می کردم. اما هر چه گذشت و همراهی مردم بیشتر شد تعداد کتابهای در اختیار ما هم بیشتر و بیشتر شد و موفق شدم کتابهای بیشتری را اهدا کنم.»
سبک جدید زندگی با دوچرخه
با این که به قول خودش دو ماشین مزدا و یک موتور دارد اما هیچ چیز به او به مانند سفر با دوچرخه نمی چسبد: «روزی که متوجه شدم به عنوان یک سایکل توریست می توانم بار و بنه سفرم را در خورجین دوچرخه ام بگزارم و راهی سفر شوم باورم نمی شد سفر با دوچرخه چه زیبایی های خاصی دارد. سفرهای زیادی را همراه با خانواده و دوستانم در داخل و خارج از کشور با دوچرخه انجام داده ام و در همه این سفرها به عنوان سفیر عشق و مهربانی سعی کرده ام خصلت ایرانی ها را که همان مهربانی است به همه معرفی کنم.» او مهر ایران و مهربانی ایرانی را با ثبت عکس های یادگاری از مردم هر روستا، شهر و کشوری که سفر می کند ماندگار می کند البته جیب های امیر اقا همیشه پر از شیشه های عطر دست ساز خودش هم هست عطرهایی که به عنوان سوغات به مردم هدیه می دهد: «عکاس حرفه ای هستم و مدرک عکاسی بین المللی دارم یکی از کارهای ثابتم در سفرها ثبت چهره مردم هر منطقه است عکاسهایی که حتما یکی از نسخه انها را به خودشان هدیه می دهم.» در کنار ترویج عشق و مهربانی به خصوص در میان غیر ایرانی ها سعی می کند تانام ایران و ایرانی ها را با هدایایش درذهن آنها ماندگار کند بخش قابل توجهی از هزینه سفرهایش را از همان کارگاه نجاری تامین می کند و می گوید: «با عشق کار می کنم و با عشق سفر می کنم تا مروج مهربانی در میان مردم دنیا باشم.»
طبیعت زیرسیگاری شمانیست!
سفرهای امیر تنها گشت و گذار نیست او در این سفرها کارهای فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی بسیاری انجام می دهد از توزیع کتابهای رایگان در مناطق محروم گرفته تا پاکسازی محیط زیست از زباله ها به خصوص ته سیگارهای رها شده در محیط: «شعارمان در این طرح این است “طبیعت زیرسیگاری شما نیست” و هدفمان پاک کردن زمین از وجود ته سیگارهای رها شده روی زمین. »
امیر با اشاره به مضررات این ته سیگارها برای طبیعت به نقش انها در الوده سازی اب های جاری و خطر افتادن سلامتی مردم می گوید: «ته سیگارهای رها شده بعد از وقوع بارندگی ها وارد کانالهای اب شده سه هزار سم را در این ابها منتشر می کنند کانالهایی که در مناطق پایین شهر بعنوان منابع اب کشاورزی مورد استفاده شده و تمام این سموم را ابتدا به مواد غذایی ابیاری شده و سپس انسانها منتقل می کنند. درواقع ما تلاش می کنیم اولین این فرهنگ را ترویج کنیم که کسی ته سیگار خود را در خیابن رها کند دوما از همه فعالان زیست محیطی دعوت کنیم تا به صورت داوطلبانه در هر سفر و یا پویش های ویژه که ترتیب می دهیم از علاقمندان به محیط زیست دعوت می کنم تا ما را در این طرح یاری کنند البته جمع کردن ته سیگارها در هر سفر و گردشی که با خانواده می رویم جزء برنامه ثابت ماست.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰