مربی سابق تیم ملی تیراندازی با کمان در گفت وگو با آنا؛
مربی سابق تیم ملی پاراتیراندازی با کمان گفت: چندسالی است که فدراسیون تیراندازی با کمان را دست افرادی که خاک خورده این رشته باشند، نمی بینیم.
زهرا شمس در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا، در خصوص شرایط فعلی تیراندازی با کمان گفت: تا به امروز هر تیراندزی که توانسته در عرصه بین المللی مدال کسب و برای کشورمان افتخارآفرینی کند، در زمانی اینکار را کرده است که فدراسیون دست افرادی بود که از جنس این رشته بودند. متأسفانه در این سال ها و درحال حاضر، فداراسیون تیراندازی با کمان را دست افرادی ندیدیم که خودشان تیرانداز بوده و از درد این رشته باخبر باشند. نه تنها مسئولین هیئت ها و دبیر فدراسیون بلکه هیچکدام از افراد آن با سختی های این رشته دست و پنجه نرم نکرده اند.
وی افزود: هر دوره ای فردی می‌آید و طبیعتا سبک مدیریتی خاص خود را دارد و تا بخواهد درخت کاشته شده مدیریتش میوه دهد، تغییر می کند. متأسفانه هزینه ای که تا به امروز شده است تا ملی پوشان به مسابقات بین المللی از جمله المپیک بروند، خروجی لازم را نداشته و توجیه کننده نبوده است. در المپیک ۲۰۲۴ یک سهمیه با تلاش فراوان کسب شد اما همه می‌دانیم نتایج خوب نبوده است.
ملی پوش سابق تیراندازی با کمان کشورمان در خصوص انتقادات وارده به شرایط این رشته در چند سال گذشته گفت: من هم نقدها را می‌پذیرم. بزرگ ترین دلیل آن هم این است که مدیران ما، اطرافیان خود را به گونه ای انتخاب نمی کنند که از تیراندازی با کمان سررشته داشته و بتوانند برای کسب نتایج خوب کمک کننده باشند. صرفا بودن برخی افراد برایشان مهم تر از کسب نتیجه است؛ چراکه پشتشان به حدی گرم است که نتایج برایشان خیلی مهم نیست.
شمس در خصوص مربی سابق کره‌ای تیم ملی کامپوند و ریکرو کشورمان اظهار کرد: به هر حال ما هزینه ای می کنیم و انتظار داریم نسبت به پولی که می دهیم نتیجه بگیریم. این تجربه یک بار مالی سنگینی بر روی دوش فدراسیون بود. نمی دانم چرا فدراسیون حاضر نیست یک دهم آن مبلغ را به مربی خوب داخلی دهد؟ مربی ایرانی نمی تواند با رقم های پیشنهادی فدراسوین کنار بیاید. جالب است که همیشه هم می گویند کمبود بودجه داریم و مجبور هستیم به مربیان فعلی اکتفا کنیم.
مربی تیم ملی پاراتیراندازی با کمان در پایان خاطرنشان کرد: طبق فرموده مقام معظم رهبری، ما مدیران خوبی تربیت نکرده‌ایم. همه چیز سر جای خود است. امیدواریم مدیریت ها بهبود پیدا کنند و آدم های دلسوز و خاک خورده این رشته بر روی کار بیایند و اولویتشان جز موفقیت این رشته چیز دیگری نباشد.
