فرهیختگان: تناقض عجیب اما رایج در ادبیات مسئولان کشور این است که هم‌زمان با تکرار اینکه یک زمین سوخته تحویل گرفته و منابعی در اختیار ندارند، وعده‌هایی می‌دهند که نیاز به منابع مادی دارد. این تناقض زمانی نمایان می‌شود که مقام مربوطه پس از دادن وعده زیبا جزئیات مالی، زمانی و اجرایی برنامه خود را تشریح نمی‌کند تا نشان دهد خیلی هم جدیتی در اجرای آن ندارد. این رویکرد تکراری آفتی شده که پزشکیان نیز همچون بسیاری از مقامات کشور در گفت‌وگوی تلویزیونی دوشنبه شب به آن دچار شد.
گفت‌وگویی که به مناسبت ۱۰۰ روزه شدن دولت هماهنگ شده و دومین تریبون تلویزیونی پزشکیان از زمان انتخابش به‌عنوان رئیس‌جمهور ایران بود. در این گفت‌وگو رئیس‌جمهور ضمن بررسی چالش‌ها و مشکلات کلیدی کشور به تشریح راهکارهای پیشنهادی دولت برای حل این مشکلات پرداخت. ازجمله مباحث اصلی جلسه، وحدت داخلی، مشکلات اقتصادی، فشارهای تحریمی، چالش‌های مربوط به قانون حجاب، ناترازی در مصرف انرژی با منابع موجود و اجرای طرح پزشک خانواده بود.
توجه دقیق‌تر به محتوای این گفت‌وگو نشان می‌دهد رئیس‌جمهور در پاسخ به سؤالات چالش‌برانگیز که از سوی مجریان برنامه طرح شد، نه‌تنها پاسخ‌های صریح و قاطعی نداد، بلکه در بسیاری از موارد به کلیات اکتفا کرد و از دادن توضیحات شفاف و عملی خودداری کرد. این نوع از پاسخ‌ها نه‌تنها کمکی به رفع ابهامات نمی‌کند، بلکه خود می‌تواند به گسترش نااطمینانی و بی‌اعتمادی عمومی دامن بزند. در این نوع نشست‌ها اگر پاسخ‌های شفافی به چالش‌های کشور داده نشود نه موافقان را راضی می‌کند، نه منتقدان و نه در بدنه عمومی مخاطب جدیدی می‌یابد. در ادامه برخی نکات که از فضای این جلسه برداشت می‌شود، تشریح شده است.
تنها نکته مثبت این است که دیالوگ برقرار شد
اگرچه محتوای جلسه و پاسخ‌های رئیس‌جمهور به چالش‌های اساسی کشور به‌طور کامل بی‌نتیجه و مبهم باقی ماند اما نکته‌ای که باید به آن توجه کرد، سؤالات خوب و جسورانه مجری برنامه بود. برخلاف جلسات پیشین که در آنها سؤالات معمولاً کلیشه‌ای و سطحی مطرح می‌شد و رئیس‌جمهور هم پاسخ‌های از پیش آماده و تکراری می‌داد، این جلسه به نوعی فضای جدیدی را ایجاد کرد که در آن گفت‌وگو به جای سخنرانی تبدیل به یک دیالوگ واقعی شد. مجری توانست با استفاده از سؤالات هوشمندانه و چالشی، رئیس‌جمهور را وادار به پاسخگویی کند و این کار موجب شد فضایی متفاوت در این نشست ایجاد شود.
او به‌طور مداوم با پرسش‌های قوی خود، رئیس‌جمهور را به چالش کشید و از پاسخ‌های سطحی فراتر رفت. این روش در مقایسه با جلسات گذشته که عمدتاً در آنها رسانه‌ها و مجریان صرفاً از دولت پرسش‌های تکراری می‌کردند و تریبونی مونولوگ برای ارائه فراهم می‌آوردند، تحول بزرگی به شمار می‌رود.
مهم‌ترین ویژگی این نشست، ایجاد فضایی بود که بیشتر شبیه به گفت‌وگو و تبادل نظر بود تا یک جلسه سنتی و رسمی. در بسیاری از نشست‌ها و برنامه‌های تلویزیونی گذشته، خبرنگاران و مجریان به‌طور معمول از پرسش‌هایی استفاده می‌کردند که در آنها هیچ نوع چالش جدی برای پاسخ‌های رئیس‌جمهور وجود نداشت و همواره جوّ جلسه به سمت پذیرش پاسخ‌های آماده و رسمی می‌رفت.
جلسات صفر- صفر: بی‌نتیجه و مبهم
اگر بخواهیم به صورت کلی جلسات این‌چنینی را ارزیابی کنیم، می‌توانیم آنها را با اصطلاحی در انگلیسی تحت عنوان«ZERO-ZERO» توصیف کنیم. این اصطلاح به جلساتی اشاره دارد که نه تأثیر مثبتی بر روند تصمیم‌گیری دارند و نه تأثیر منفی، بلکه درنهایت به وضعیت موجود دامن می‌زنند و به هیچ نتیجه مشخصی نمی‌رسند. در این جلسات، پاسخ‌ها نه‌تنها هیچ کمکی به پیشبرد اهداف و اصلاح مسائل کشور نمی‌کنند، بلکه خود می‌توانند باعث تداوم وضعیت نامطمئن و پرابهام موجود شوند.
برای مثال، درخصوص مسئله افزایش قیمت بنزین که یکی از دغدغه‌های جدی مردم و کارشناسان است، رئیس‌جمهور به جای ارائه یک توضیح شفاف و مستند درخصوص سیاست‌های دولت در این زمینه، تنها به اشاره به وضعیت «وخیم» آن بسنده کرد. این نوع از پاسخ‌ها، که بیشتر به بیان یک مشکل عمومی و کلی می‌پردازند، نه‌تنها هیچ راه‌حل مشخصی را مطرح نمی‌کنند، بلکه موجب بروز انتظارات تورمی و نگرانی‌های عمومی می‌شوند. اگر دولت تصمیم به اجرای تغییرات اساسی در قیمت بنزین یا سیاست‌های مرتبط با آن دارد، باید این تصمیمات را به‌طور واضح و با استدلال‌های منطقی و مستند بیان کند.
«در مورد لایحه حجاب ابهام داریم» همین!
در بخش دیگری از جلسه، رئیس‌جمهور در مورد مسئله حجاب و قانون عفاف به صحبت پرداخت. این موضوع از دیگر چالش‌های مهم و پرتنش در دوران ریاست‌جمهوری کنونی است و دولت نیز بارها اعلام کرده تصمیماتی در این زمینه گرفته خواهد شد. با این حال، رئیس‌جمهور هیچ موضع قاطعی در این زمینه اتخاذ نکرد و به جای آن، به عباراتی مانند «ابهام داریم» و «باید گفت‌وگو کنیم» اکتفا کرد. این رویکرد نه‌تنها به روشنی نشان نمی‌دهد که دولت چه اقداماتی را در نظر دارد، بلکه بر ابهام موجود در این موضوع می‌افزاید و هیچ چشم‌اندازی از آینده این قانون به مردم ارائه نمی‌دهد.
قانون حجاب یکی از موضوعات حساس در جامعه ایرانی است که هرگونه تصمیم‌گیری در آن نیازمند دقت و حساسیت بسیار بالایی است. اما آنچه که در این جلسه بیشتر به چشم می‌خورد، فقدان تصمیم‌گیری قطعی و مشخص در این زمینه بود. رئیس‌جمهور به جای مطرح کردن راه‌حل‌های مشخص و عملی، تنها به طرح ابهامات پرداخت در این وضعیت، مردم و حتی حامیان دولت از عدم شفافیت و بلاتکلیفی نگران خواهند شد.
برای مشکلات اقتصادی کارشناس داریم راهکار کارشناسی نه
موضوع بعدی که رئیس‌جمهور در این نشست به آن اشاره کرد، ناترازی‌های اقتصادی و مشکلات کلیدی اقتصاد کشور بود. رئیس‌جمهور در این زمینه اعلام کرد برای حل این مشکلات از نظرات استادان و نخبگان استفاده خواهد شد. اما این جمله بیشتر به یک شعار شباهت دارد تا یک راهکار عملی و اجرایی. هیچ توضیحی در مورد اینکه چگونه قرار است این نخبگان و استادان وارد میدان شوند و مشکلات حل شود، ارائه نشد. این نوع پاسخ‌ها تنها به کلیات اشاره می‌کنند و هیچ عملیاتی در پی ندارند. مشکلات اقتصادی کشور به‌ویژه در حوزه ناترازی‌های مالی، به اقدامات سریع و مشخص نیاز دارند اما رئیس‌جمهور هیچ برنامه اجرایی برای این چالش‌ها ارائه نداد. در شرایطی که کشور با بحران‌های اقتصادی متعدد روبه‌رو است، انتظار می‌رود دولت برنامه‌های روشن و مشخصی را ارائه دهد.
متن کامل این گرارش را در روزنامه فرهیختگان بخوانید.
+
آخرین اخبار ورزشی را در جامعه ورزشی آفتاب نو بخوانید.
