«تابناک با تو» – اقاقیا به مورچه‌ها پناهگاهی امن و منبع غذایی پایدار، از طریق غدد تولید کننده شهد، ارائه می‌دهد. در مقابل، مورچه‌ها با جنگجویی از این گیاه در برابر دشمنان دفاع می‌کنند.
طبیعت مملو از روابط پیچیده و سودمند متقابل بین گونه‌های مختلف است. یکی از جذاب‌ترین نمونه‌ها در این زمینه، همزیستی میان درختان اقاقیا و مورچه هاست. این دو گونه به شکلی شگفت انگیز به هم وابسته شده اند و برای بقای یکدیگر تلاش می‌کنند.
همزیستی درخت اقاقیا و مورچه‌ها
اقاقیا به مورچه‌ها پناهگاهی امن و منبع غذایی پایدار، از طریق غدد تولید کننده شهد، ارائه می‌دهد. در مقابل، مورچه‌ها با جنگجویی از این گیاه در برابر دشمنان دفاع می‌کنند. این همکاری متقابل به هر دو گونه اجازه می‌دهد تا در محیط‌های سخت و رقابتی به زندگی خود ادامه دهند.
اما این رابطه پیچیده‌تر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر می‌رسد. درخت اقاقیا برای این که مورچه‌ها را به خود وابسته نگه دارد از ترفند جالب توجهی استفاده می‌کند. مطالعات نشان داده اند که آنزیم‌هایی در شهد این درخت وجود دارند که مورچه‌ها را به نوعی برده درخت می‌سازد، زیرا در جای دیگری نمی‌توانند غذای مورد نیاز خود را به دست آورند.
درخت اقاقیا با تولید شهدی غنی از ساکارز، نوعی قند پیچیده، رابطه همزیستی جذابی با مورچه‌ها برقرار می‌کند. شهد شیرین، مانند یک پاداش، مورچه‌ها را به سوی خود جذب می‌کند. مورچه‌ها نیز با استفاده از آنزیم اینورتاز، ساکارز را به گلوکز و فروکتوز، قند‌های ساده‌ای که به سرعت قابل جذب هستند، تبدیل می‌کنند و از آن به عنوان منبع انرژی اصلی خود استفاده می‌کنند. در مقابل، مورچه‌ها به عنوان نگهبانانی سرسخت از درخت محافظت می‌کنند و از آن در برابر آفات و شکارچیانی مانند موریانه‌ها دفاع می‌کنند.
در شرایطی که مورچه‌ها در ازای دریافت غذا از درخت محافظت می‌کنند، اما این رابطه به شدت به نفع درخت است. وابستگی شدید مورچه‌ها به آنزیم اینورتاز موجود در شهد اقاقیا، آنها را در موقعیتی مشابه زندانیانی قرار می‌دهد که کلید آزادی شان در دست زندانبان است. درخت با تولید این شهد، نه تنها نیاز‌های غذایی مورچه‌ها را تامین می‌کند، بلکه آنها را به خود وابسته کرده و به نوعی کنترل مطلق بر آنها اعمال می‌کند.
منبع: عصرایران
