زهرا غفورزاده، دبیر انجمن اسلامی شهید بهشتی(عضو دفتر تحکیم وحدت) در یادداشتی نوشت: جنبش دانشجویی کمتر نسبتی با دانشگاه برقرار میکند. ما از دانشگاه دور شدهایم به قدری که دیگر درون دانشگاه تعریف نمیشویم. با مراجعه و مطالعه نکات مطرح شده در دیدار دانشجوییهای رهبر انقلاب آنقدری که رهبری رسالت فعال دانشجویی را با جملاتی همچون «مراقب هویّتزدایی و آرمانزدایی از دانشگاه باشید» و «برای غلبه گفتمان انقلاب در دانشگاه تلاش همهجانبه کنید» و یا «اوّلین توقّع اینکه شما باید در محیط دانشجویی اثر بگذارید» به دانشگاه پیوند میزنند کمتر ما را به مطالبهگری سیاسی فرا میخوانند. نقطه گم شده ما دانشگاه است.
ما در دانشگاه گم شدهایم. شاید درست تر این باشد، ما در بیرون دانشگاه گم شدهایم. تعریف ما از فعالیت دانشجویی محدود در تجمع، برگزاری برنامه سیاسی با حضور یکی از مسولین مملکتی و این فرم کار است که دیگر مخاطبی هم ندارد و اثرگذاری کمی دارد. جنبش دانشجویی بیشتر بدنبال نسبت برقرار کردن با بدنه حاکمیتیست تا بدنه دانشجویی دانشگاه. ما فعالیت دانشجویی را تنها محدود به مطالبه گری و فریاد بر سر مسول بیکفایت کردهایم این در حالیست که رهبری در دیدار دانشجویان امسال فرمودند: «توقّع بنده از تشکّلها خیلی زیاد است. این مقداری که شما راجع به توقّع از دولت و نظام و شخص حقیر و مانند اینها اینجا بیان کردید، بدانید چند برابرش من از شما توقّع دارم. توقّع از تشکّلها خیلی زیاد است.»
تشکلهای دانشجویی بدنبال مطالبهگری و حل مسائل کلان کشوری هستند درحالیکه صدها مسئله دانشگاه و دانشجویان دمدستش را نمیبینند. « انتقاد کنید، اشکال داشته باشید، راه حل ارائه بدهید، اینها خوب است، امّا از این خوبتر، از این لازمتر این است که شما به داخل دانشگاه نگاه داشته باشید؛ روی دانشگاه کار بکنید. تشکّلهای ما در دانشگاهها کم کار میکنند؛ انصافاً این کمکاری وجود دارد. در دانشگاه چه میگذرد؟ در کلاسها چه میگذرد؟ در پایاننامهها چه میگذرد؟» شاید قدم اول در رسیدن و پیگیری مسیر بازگشت به دانشگاه ارائه فرم جدیدی از فعالیت دانشجویی در دانشگاه است.
شاید باید از تالارها و سالنهای کنفرانس به کف دانشگاه، سلف و یا لابی دانشکدهها برویم. ما باید بازگردیم به کرسیهای آزاداندیشی که در پس فعالیتهای ما خاک میخورد باید بازگردیم به تریبونهای آزاد، باید برگردیم به دانشگاه.
+
آخرین اخبار ورزشی را در جامعه ورزشی آفتاب نو بخوانید.