پارسینه؛ محمدامین حیات مقدم: ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی به ادله اثبات جرم اشاره دارد.
اقرار، شهادت،علم قاضی در ماده ۱۶۰ آمده و قسامه و سوگند در موارد مقرر قانونی نیز در ماده ۱۶۰ آمده است.
ماده ۱۶۴ قانون مجازات اسلامی به تعریف اقرار پرداخته است.
ماده ۱۶۴ق.م.ا:”اقرار عبارت از اِخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود است.”
اظهارات وکیل علیه موکل طبق ماده ۱۶۵ بی اثر است.
در تبصره ماده ۱۶۵ ق.م.ا آمده است که ” اقرار به ارتکاب جرم قابل توکیل نیست.”
اقرار دارای خصوصیاتی است که در ماده ۱۶۶ و ۱۶۷ ق.م.ا آمده است.
اقرار باید با لفظ یا نوشتن باشد.
در صورت تعذر،با فعل از قبیل اشاره نیز واقع می‌شود.
اقرار باید روشن و بدون ابهام باشد.
اقرار باید منجز باشد و اقرار معلق و مشروط معتبر نیست.
ماده ۱۶۸ ق.م.ا در خصوص خصوصیات فرد اقرار کننده است و می‌گوید:”اقرار در صورتی نافذ است که اقرار کننده در حین اقرار،عاقل،بالغ،قاصد و مختار باشد.”
خصوصیات و یا اهلیت فرد اقرار کننده در حین اقرار شامل:
عاقل بودن،بالغ بودن،قاصد بودن و مختار بودن است.
+
آخرین اخبار ورزشی را در جامعه ورزشی آفتاب نو بخوانید.
