استقلال پس از پیروزی خوب خارج از خانه مقابل فولاد خوزستان حالا دوباره روی نوار مساوی قدم برمی‌دارد و بهتاش فریبا مربی و مدیر فنی اسبق آبی پوشان معتقد است با این روند، کار فوق العاده دشوار خواهد شد.
چرا استقلال مقابل آلومینیوم اراک نتوانست پیروز شود؟
واقعیت امر این است که باید قبول کنیم روز جمعه خوب نبودیم. حتی دیدیه اندونگ که در جمع بازیکنان ما از بقیه بهتر بود هم روز خوبی را سپری نکرد. آنها پرس سنگین روی استقلال داشتند و در چنین شرایطی وقتی خط هافبک شما زیر چنین پرس سنگینی قرار می‌گیرد، اولین کار این است که هافبک‌ها جدال‌های تک به تک را ببرند تا بار از روی تیم برداشته شود. بعد از آن باید سراغ پاس‌های بلند رفت اما نه در جدال‌های تک به تک برنده شدیم و نه در نبردهای هوایی. بلانکو مهاجم سرزنی است ولی خیلی کم سر زد. به طور کلی فکر می‌کنم در تعطیلات فیفا دی قبلی به واسطه فشاری که روی بدن بازیکنان آورده شد، شرایط جسمانی آنها خوب شد ولی حالا دوباره وضعیت به گونه‌ای شده که بدن بعضی از بچه‌ها خالی کرده است. در دو بازی گذشته ۴ امتیاز از دست دادیم و این اصلاً اتفاق خوبی نیست. به نظرم هیچ چاره دیگری وجود ندارد جز اینکه در نیم فصل یارگیری کنیم و استقلال تقویت شود. ما علاوه بر اینکه وینگر می‌خواهیم، هافبک بازیساز هم احتیاج داریم.
بعضی از هواداران در فضای مجازی به این نکته اشاره می‌کنند که استقلال برای موفقیت نیازمند بازیکنانی شبیه و در حد مجید نامجو مطلق یا مجتبی جباری است
قطعاً استقلال به چنین بازیکنانی احتیاج دارد و من به جرات می‌گویم نه تنها استقلال بلکه فوتبال ما مهره‌هایی با خصوصیات نامجو مطلق و جباری خیلی کم دارد. شاید الان سروش رفیعی در پرسپولیس به اندازه ۳۰ الی ۴۰ درصد چنین وضعیتی داشته باشد ولی واقعاً فوتبال ما هافبک‌های بازیساز کم دارد.
به نظر شما چرا کم دارد؟ نساخته‌ایم یا ساختار فوتبال عوض شده است؟
والا نمی‌دانم بگویم خدا ژوزه مورینیو را لعنت کند یا لعنت نکند؟! ایشان سبکی را به فوتبال آورد که در مقطعی برای خودش بسیار خوب بود و حتی با اینترمیلان توانست فاتح سه گانه شود ولی این سبک در نهایت به فوتبال جهان لطمه زد و استقلال هم از آن خیلی لطمه خورد. شیوه بازی کردن بدون هافبک بازیساز. این مساله به استقلال ضربه زد.
استقلال همیشه به در اختیار داشتن پیستون‌ها و وینگرهای رونده معروف بود ولی چرا حالا این مزیت به کمک تیم نمی‌آید؟
به نظرم هنوز هم چنین مهره‌هایی داریم ولی نکته اینجاست که تیم‌های دیگر دست استقلال را خوانده‌اند. ما در جناح راست رونده‌تر از رامین رضاییان نداریم و ابوالفضل جلالی هم در جناح چپ خیلی خوب حرکت می‌کند ولی تیم‌های دیگر متوجه این نکته شده‌اند و برایش تاکتیک اتخاذ می‌کنند.
با این تفاسیر به قهرمانی استقلال در لیگ بیست و چهارم امید دارید؟
کار واقعاً سخت است. باید قبول کنیم قهرمانی استقلال در لیگ بیست و چهارم کار بسیار دشواری شده است ولی تحت هیچ شرایطی نباید ناامید شویم. استقلال باید به جدول و کورس قهرمانی بازگردد.
جدا از بحث نتیجه‌گیری و امور فنی، استقلال برخی پیشکسوتان این باشگاه گلایه دارند که وقتی وزارت ورزش در استادیوم‌ها هیچ جایگاهی برای آنها به صورت ویژه مد نظر قرار نداده، چرا خود باشگاه استقلال تمهیداتی اتخاذ نمی‌کند تا هنگام برگزاری دیدارهای خانگی این تیم تعدادی از پیشکسوتان دعوت شده و مسابقه را از جایگاه ویژه تماشا کنند؟
به نظرم در این رابطه هیچ عزمی وجود ندارد. نه باشگاه با جدیت قضیه را دنبال می‌کند و نه آقایان پیشکسوتی که در باشگاه حضور دارند. آقایان جباری، قراب و کشاورز باید این قضیه را به طور جدی دنبال کنند. در دوران سرمربیگری علیرضا منصوریان که من مدیر فنی بودم، کاملاً به خاطر دارم که حتی در مسابقات آسیایی هم پیشکسوتان را همراه خودمان می‌بردیم. در یکی از همان سفرها با تاکید من، آقای جواد قراب همسفر استقلال شد. همه این موارد جزو نکاتی است که اگر استقلال صاحب یک مدیر ورزشی شود، می‌توان آنها را مرتفع کرد. الان بحث بر سر این است که مجتبی جباری چنین سمتی را احراز می‌کند، اتفاقی که به نظر من بسیار خوب و ارزشمند خواهد بود چون مدیر ورزشی صاحب زیرشاخه‌هایی همچون کمیته فنی و…. می‌شود و درست کار کردن این کمیته‌ها عملاً بار را از روی دوش دیران باشگاه برمی‌دارد ولی واقعاً نمی‌دانم چرا آقایان به چنین روشی که در تمام دنیا اجرا شده و جواب خوبی هم داده است، عمل نمی‌کنند؟
+
آخرین اخبار ورزشی را در جامعه ورزشی آفتاب نو بخوانید.
